галаштаннік, ‑а, м.
Разм. неадабр. Пра таго, хто ходзіць без штаноў, напаўраздзеты (звычайна аб дзецях).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)