prince [prɪns] n.

1. прынц;

Prince Albert прынц Альбе́рт;

the royal prince насле́дны прынц; старэ́йшы сын караля́;

Regent Prince прынц-рэ́гент;

the Prince of Wales прынц Уэ́льскі (наследны прынц у Англіі);

the Prince Consort прынц-кансо́рт (у Англіі)

2. lit. выда́тны дзе́яч; чалаве́к выклю́чных я́касцей;

the prince of poets цар паэ́таў

3. «каро́ль»;

the prince of swindlers (rogues) joc. каро́ль махляро́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

proof​1 [pru:f] n.

1. до́каз, до́вад;

Do you have any proof that this man stole your bag? У вас ёсць доказ, што гэты чалавек украў вашу сумку?

2. праве́рка, выпрабава́нне;

put smth. to the proof праве́рыць што-н.

3. tech. карэкту́ра

♦

the proof of the pudding is in the eating не даве́даешся, паку́ль не паспрабу́еш; усё правяра́ецца на пра́ктыцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sacred [ˈseɪkrɪd] adj.

1. святы́, свяшчэ́нны; духо́ўны; рэлігі́йны;

a sacred duty святы́ абавя́зак;

sacred music духо́ўная му́зыка;

the sacred book Бі́блія;

a sacred object святы́ня;

a sacred procession хро́сны ход

2. непару́шны;

a sacred promise непару́шнае абяца́нне

3. fml (to) прысве́чаны;

sacred to the memory of my brother (звыч. надмагільны надпіс) све́тлай па́мяці майго́ бра́та

♦

a sacred cow derog. чалаве́к, яко́га не́льга крытыкава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спакойны прыметнік

  1. Які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы.

    • Спакойная рака.
    • Сядзець спакойна (прыслоўе).

  2. Які выражае спакой (у 2 знач.), без душэўных трывог, перажыванняў.

    • Спакойнае жыццё.
    • На сэрцы спакойна (прыслоўе).

  3. Стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе.

    • С. конь.
    • Спакойнага нораву чалавек.

  4. Роўны ў сваім працяканні.

    • Спакойная хада.
    • Спакойная гутарка.

  5. Не ваенны, мірны.

    • С. час.

  6. Які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі.

    • Спакойная старасць.

  7. Прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.).

    • Спакойныя фарбы пейзажаў.
    • Спакойнае, мяккае святло.

|| назоўнік: спакойнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

тып назоўнік | мужчынскі род

  1. Мадэль, узор, форма з прыкметамі, якім адпавядае пэўная група прадметаў, з’яў.

    • Трактар новага тыпу.
    • Т. гаспадаркі.

  2. Вышэйшы падраздзел у сістэматызацыі раслін і жывёл, які аб’ядноўвае роднасныя класы (спецыяльны тэрмін).

    • Т. членістаногіх.

  3. Характэрны фізічны склад, знешні выгляд чалавека, звязаны з яго этнічнай прыналежнасцю.

    • Славянскі т. твару.

  4. Катэгорыя людзей, аб’яднаных супольнасцю якіх-н. характэрных унутраных або знешніх рыс.

    • Т. літаратурнага героя.

  5. Асобны чалавек, індывідуум, які вылучаецца сярод іншых характэрнымі рысамі (звычайна адмоўнымі).

    • Гэты т. (асуджэнне) выдаваў сябе за журналіста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

брат назоўнік | мужчынскі род

  1. Сын у адносінах да другіх дзяцей гэтых жа бацькоў.

    • Родны б.
    • Стрыечны б.

  2. Усякі чалавек, якога яднае з тым, хто гаворыць, агульнасць радзімы, класавых інтарэсаў, становішча, умоў (высокае, высокага стылю).

    • Браты па зброі.

  3. Форма сяброўскага звароту да мужчыны (размоўнае).

  4. Член рэлігійнай секты, абшчыны; манах (звычайна ў звароце).

  5. іншае:

    • Ваш брат (размоўнае) — вы і на вас падобныя.
    • На брата (размоўнае) — на кожнага.
    • Свой брат (размоўнае) — пра чалавека аднолькавага стану, становішча.

|| памяншальна-ласкальная форма: брацік і браток.

|| прыметнік: братні і брацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абсесці дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Сесці вакол каго-, чаго-н.

    • Дзеці абселі вогнішча.

  2. Сеўшы ў вялікай колькасці, заняць паверхню чаго-н.

    • Мухі абселі стол.

  3. (1 і 2 ас. адзіночны лік і множны лік: не ўжыв.). Пра з’яўленне балячак, сыпу на губах, твары.

    • Балячкі абселі губы.

  4. (1 і 2 ас. адзіночны лік і множны лік: не ўжыв.). Зрабіцца больш шчыльным, апусціцца ўніз.

    • Снег абсеў.
    • Зямля абсела за ноч.

  5. Страціўшы апору ў нагах, зваліцца.

    • Ад страху чалавек абсеў на зямлю.

|| незакончанае трыванне: абсядаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хі́пі

(англ. hippie, ад hip = маркота, туга)

1) групы моладзі ў некаторых краінах, якія адмаўляюць існуючыя маральныя асновы, грамадскія нормы паводзін і вядуць валацужніцкае жыццё;

2) перан. чалавек, які паводзіць сябе экстравагантна, знарок неахайна і прэтэнцыёзна апранаецца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Block

I

m

1) -(e)s, Blöcke кало́дка; камэ́дга

2) тэх. -(e)s, -s блок; злі́так

3) разм. даўбе́шка; нязгра́бны, некульту́рны чалаве́к

II

m -(e)s, -s

1) блок; кварта́л, гру́па дамо́ў

2) блок (партый)

3) блакно́т, ната́тнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нату́ра ж

1. (характар, тэмперамент) Natúr f -, -en, Charákter [kɑ-] m -s, -tére, Wésenart f -, -en;

ён паво́дле нату́ры сці́плы чалаве́к er ist von Natúr aus beschéiden;

2. маст (мадэль) Modéll n -s, -e;

яна (па)служы́ла нату́рай для гэ́тай ста́туі sie stand für diese Státu¦e Modéll;

малява́ць з нату́ры nach der Natúr zéichnen;

нату́рай (прадуктамі) in Naturáli¦en; in natúra

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)