падбіраць несов.
1. (каго, што да чаго) подбира́ть (кого, что к чему);
2. (с земли, с пола) поднима́ть, подбира́ть;
3. (ноги, хвост) поджима́ть;
4. (под себя) подмина́ть;
1-4 см. падабра́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пакрыццё ср.
1. (действие и материал) покры́тие;
асфа́льтавае п. даро́гі — асфа́льтовое покры́тие доро́ги;
2. (верхний слой, покрывающий что-л.) покро́в м.;
сне́жнае п. — сне́жный покро́в;
◊ пад ~ццём — (чаго) под покро́вом (чего)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
зні́зіць, зніжу, знізіш, знізіць; зак., што.
1. Зменшыць вышыню чаго‑н., апусціць уніз, ніжэй. Знізіць самалёт над аэрадромам.
2. Зрабіць ніжэйшым, малым (ступень, велічыню, інтэнсіўнасць чаго‑н.); зменшыць. Знізіць цэны. Знізіць хуткасць. Знізіць патрабаванні. // Зрабіць ніжэйшым (якасць або значнасць, важнасць чаго‑н.). Знізіць літаратурнае майстэрства. // Зрабіць (гук, голас і пад.) ніжэйшым па тону, менш гучным. [Паненка] знізіла голас да шэпту: — Не хадзі, Казюня. Чарнышэвіч.
•••
Знізіць тон — пачаць гаварыць больш спакойна. Апанас знізіў тон і горача зашаптаў нешта Вадалею і Сучку. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накляпа́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.
1. Прыкляпаць што‑н. да чаго‑н. Накляпаць плешку на болт.
2. Кляпаннем зрабіць пэўную колькасць чаго‑н.
3. Ударамі малатка навастрыць (касу, нож і інш.). Тая [каса], што касіў Мішка залетась, была нядрэннаю. Каб яшчэ накляпаць яе.., мянташкай правесці, то працаваць можна. Кандрусевіч.
накляпа́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Нагаварыць на каго‑н., узвесці паклёп. Папракнуў [Самарос] сябе за тое, што праз меру накляпаў на Каршукова, расказваючы Галаю пра гаворку з ім. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панаця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што. Нацягваючы, напяць усё, многае. Панацягваць вяроўкі.
2. што. Разм. Надзець на сябе многа чаго‑н., накрыцца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Ледзь толькі мы з Саўкам паспелі панацягваць на сябе коўдры, з печы пачала падаць на нас лучына. Сачанка.
3. чаго. Разм. Прыцягнуць, прынесці за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Панацягваць галля. □ Панацягвае [арлан] малым у гняздо ўсялякага корму ў запас, сам пад’есць і тады зноў садзіцца на беразе, п’е ваду і чысціць пер’е. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
возде́йствие ср. уздзе́янне, -ння ср.; (влияние) уплы́ў, -лы́ву м.;
находи́ться под возде́йствием (кого, чего) быць пад уздзе́яннем (уплы́вам) (каго, чаго);
оказа́ть возде́йствие на кого́ зрабі́ць уздзе́янне (уплы́ў) на каго́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
вокру́г
1. нареч. наво́кал, наво́кала, навако́л, вако́л, наўко́ла, наўко́л; круго́м;
2. предлог с род. наво́кал, наво́кала, навако́л, вако́л, наўко́ла, наўко́л; круго́м (каго, чаго);
◊
вокру́г да о́коло круго́м і наво́кал.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
кро́ме предлог с род. апрача́, апро́ч, акрамя́ (каго, чаго);
кро́ме того́ апро́ч (апрача́) таго́;
кро́ме как (кому и т. п.) апрача́ (каго і да т.п.);
◊
кро́ме шу́ток без жа́ртаў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
погрузи́ть сов.
1. (опустить) апусці́ць;
2. перен. (привести в какое-л. физическое или психическое состояние) прыве́сці (у што, да чаго); агарну́ць (чым); нагна́ць (што);
3. (груз) пагрузі́ць; см. погружа́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
отбо́й в разн. знач. адбо́й, -бо́ю м.;
отбо́й возду́шной трево́ги адбо́й паве́транай трыво́гі;
бить отбо́й біць адбо́й;
◊
отбо́ю нет (от кого-, чего-л.) адбо́ю няма (ад каго-, чаго-небудзь).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)