шкі́пер

(гал. schipper, англ. skipper)

1) уст. капітан камерцыйнага судна;

2) асоба, адказная за маёмасць на ваенным караблі;

3) капітан несамаходнага рачнога судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

basen, ~u

м.

1. басейн;

basen pływacki — басейн для плавання;

2. мед. [падкладное] судна;

podać choremu basen — падаць хвораму судна;

3. геал. басейн;

basen Morza Bałtyckiego — басейн Балтыйскага мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выгружа́ць, вы́грузіць áusladen* vt, ábladen* vt; горн. räumen vt; марск. löschen vt; áusschiffen vt (судна)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мі́дэль-шпанго́ўт

(ад мідэль + шпангоўт)

1) крывая на тэарэтычным чарцяжы, якая атрымана пры сячэнні судна ў сярэдзіне яго або ў самым шырокім месцы папярочнай плоскасцю, перпендыкулярнай да дыяметральнай плоскасці судна;

2) шпангоўт, размешчаны ў самым шырокім месцы судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэфрыжэра́тар, ‑а, м.

1. Частка халадзільнай машыны, у якой за кошт выпарэння вадкасці атрымліваецца нізкая тэмпература; выпарнік (у 1 знач.).

2. Вагон-халадзільнік, судна-халадзільнік і пад. для перавозкі грузаў, якія хутка псуюцца.

[Ад лац. refrigero — ахалоджваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаві́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Пра паруснае судна: рухацца супраць ветру, мяняючы напрамак курсу.

2. перан. Рухацца не прама, абмінаючы перашкоды.

Л. паміж машынамі.

3. перан. Умела выходзіць з цяжкага становішча, ухіляцца ад чаго-н.

Л. у палітыцы.

|| зак. злаві́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй (да 2 знач.).

|| наз. лаві́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Байдак ’рачное судна’ (Інстр. лекс.; ужо ст.-бел., гл. Нас. гіст.; Гіст. лекс., 139). Рус. байда́к, укр. байда́к. Мабыць, як думае Фасмер, 1, 107 і Шанскі, 1, Б, 12, звязана з ба́йда 1 (гл.). Заянчкоўскі, Stud. orient., 97, відаць, лічыць, што байда́к, магчыма, кыпчацкае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крэн

(рус. крен, ад гал. krengen = класці судна на бок)

1) нахіл судна або лятальнага апарата набок;

2) перан. паварот да іншых мэт, задач.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каваса́кі

(яп. kavasaki)

тып далёкаўсходняга рыбалавецкага маторна-паруснага судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мотафелю́га

(ад мота- + фелюга)

невялікае маторнае рыбалоўнае бяспалубнае судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)