вы́раз², -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Знешні выгляд (твару), які адлюстроўвае ўнутраны стан.
В. вачэй.
2. Той або іншы моўны зварот.
Вобразны, метафарычны в.
3. Сукупнасць знакаў, формула, якія адлюстроўваюць пэўныя матэматычныя адносіны.
Алгебраічны в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аздараві́ць, -раўлю́, -ро́віш, -ро́віць; -ро́ўлены; зак., што.
1. Палепшыць стан здароўя каго-н., зрабіць здаровым.
А. мясцовасць.
2. перан. Палепшыць, прывесці ў норму.
А. мікраклімат у калектыве.
|| незак. аздараўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. аздараўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны; зак.
1. што. Зрабіць мяккім.
Р. воск.
2. перан., каго-што. Прывесці ў стан душэўнай мяккасці.
Р. сэрца ласкай.
|| незак. размякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. размякчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спако́й, -ю, м.
1. Стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму.
Хвораму дзіцяці патрэбен с.
Пакінуць каго-н. у спакоі (перастаць турбаваць).
2. Ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне.
Прыемны с. на душы.
Захоўваць с.
◊
Вечны спакой — смерць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цяпло́, -а́, н.
1. Нагрэты стан чаго-н. (пра тэмпературу паветра, памяшкання, прадмета).
На вуліцы адзін градус цяпла.
Ц. рукі.
2. Цёплае надвор’е; цёплая пара года.
3. перан. Сардэчныя, добрыя адносіны.
Іх заўсёды яднала ц. дружбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апяя́ць, апяю, апяеш, апяе; апяём, апеяце; зак., каго-што.
Паэт. Уславіць, адлюстраваць у песнях, вершах; апець. Стан твой гібкі, стан дзявочы, апяяў бы звонкім вершам. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незале́жны незави́симый; незави́сящий;
~ная дзяржа́ва — незави́симое госуда́рство;
па незале́жных ад мяне́ прычы́нах — по незави́сящим от меня́ причи́нам;
○ н. стан — грам. действи́тельный зало́г
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
першабы́тны в разн. знач. первобы́тный;
~нае грама́дства — первобы́тное о́бщество;
~ныя но́равы — первобы́тные нра́вы;
○ п. камуні́зм — первобы́тный коммуни́зм;
◊ п. стан — шутл. первобы́тное состоя́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маўча́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. маўчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мле́нне, ‑я, н.
Стан паводле знач. дзеясл. млець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)