наздрава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан наздраватага; порыстасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўдрымо́тны, ‑ая, ‑ае.

Блізкі да дрымотнага. Напаўдрымотны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недалу́жнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць і стан недалужнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недамага́нне, ‑я, н.

Хваравіты стан; нездароўе. Агульнае недамаганне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаве́ршанасць, ‑і, ж.

Стан незавершанага; незакончанасць. Незавершанасць праекта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаня́тасць, ‑і, ж.

Стан незанятага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некрану́тасць, ‑і, ж.

Стан некранутага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неплацежаздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан неплацежаздольнага. Неплацежаздольнасць прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправаздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан неправаздольнага. Неправаздольнасць наследніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправамо́цнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан неправамоцнага. Неправамоцнасць суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)