марфі́н

(н.-лац. morphinum, ад гр. Morpheios = імя бога сну ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

алкалоід опію, наркатычны абязбольваючы і снатворны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

матацы́кл

(фр. motocycle, ад лац. motus = які рухаецца + гр. kyklos = кола)

двухколавы або трохколавы транспартны сродак з рухавіком унутранага згарання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піперазі́н

(н.-лац. piperasinum, ад лац. piper = перац)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як проціглісны сродак пры лячэнні аскарыдозу і энтэрабіёзу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рату́нак

(польск. ratunek, ад ням. Rettung)

1) дапамога, абарона, выручка;

2) магчымасць, сродак выратавацца, пазбавіцца ад чаго-н. небяспечнага, непрыемнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэабрамі́н

(ад лац. thea = чай + бром)

алкалоід, які змяшчаецца ў чаі, зернях какавы і выкарыстоўваецца як сасударасшыральны і мачагонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фармалі́н

(ад фармальдэгід)

водны раствор фармальдэгіду з едкім удушлівым пахам; выкарыстоўваецца як сродак для дэзінфекцыі, для дублення скур і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крытэ́рый

(фр. critérium, ад гр. kriterion = сродак для меркавання)

мерка, з якой падыходзяць да ацэнкі чаго-н. (напр. практыка — к. ісціны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

лака́ут

(англ. lock-out = літар. зачыняць дзверы перад кім-н.)

закрыццё прадпрыемства і масавае звальненне рабочых як сродак барацьбы супраць забастовак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

панацэ́я

(лац. panacea, ад гр. Panakeia = імя старажытнагрэчаскай багіні-лекаркі)

уяўны сродак, які быццам бы можа выратаваць ва ўсіх выпадках жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Перахо́д 1 ’эпідэмія якой-небудзь няцяжкай хваробы’ (стаўб., З нар. сл.), піряхо́д ’пераход часу пасля прымятага’ (Юрч. СНЛ), сюды ж перэхо́дзіць ’перахадзіць за тэрмін (аб карове)’, ’пераходзіць з аднаго месца на другое, у другі стан’ (ТС), пераходка ’брод’ (добр., Мат. Гом.). Да пера- і хадзі́ць, ісці (гл.).

Пераход 2 ’параход’ (Некр., ТС). Пад уплывам народнай этымалогіі з параход (гл.) — пры ад’ідэацыі лексемы пераход — як ’сродак, пры дапамозе якога можна пераправіцца з аднаго месца ў іншае’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)