халадзі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае халадзільныя ўстаноўкі, машыны, прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цуке́рачнік, ‑а, м.

Кандытар, які вырабляе цукеркі; рабочы цукерачнай фабрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыгарэ́тчык, ‑а, м.

Рабочы тытунёвай фабрыкі, спецыяліст па вырабу цыгарэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпаклёўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца шпаклёўкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кваліфікава́ны

1. прич. квалифици́рованный;

2. в знач. прил. квалифици́рованный;

к. рабо́чы — квалифици́рованный рабо́чий;

~ная пра́ца — квалифици́рованная рабо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наёмны, -ая, -ае.

1. Які працуе па найме або які выконваецца наёмнай сілай.

Н. рабочы.

Наёмная праца.

2. Які здаецца ў наём за пэўную плату.

Наёмная кватэра.

3. Падкуплены, прадажны.

Н. забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пралетарыі 8/546, гл. Пралетарыят, Рабочы клас

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мя́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які мне, апрацоўвае лён, каноплі. Мяльшчык ільну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награба́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца награбаннем чаго‑н. Паграбальшчык солі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па насціланню чаго‑н. Насцільшчык пуці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)