дво́е

1. ліч зборн: zwei;

дво́е дзяце́й zwei Kínder;

пако́й на дваі́х Zwéibettzimmer n -s, - (у гасцініцы);

нас было́ дво́е wir waren zwei [zu zweit];

2. (дзве пары) zwei Paar;

дво́е пальча́так zwei Paar Hándschuhe;

◊ на сваі́х дваі́х разм auf Schústers Ráppen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

набіва́цца разм

1. (сабрацца) sich ánsammeln;

у пако́й набі́лася шмат людзе́й das Zímmer war vóller Ménschen;

2. (навязвацца) sich áufdrängen;

◊ набіва́цца на знаёмства j-m séine Bekánntschaft áufdrängen;

набіва́цца да каго-н у го́сці sich (selbst) bei j-m éinladen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кашча́вы, ‑ая, ‑ае.

Схуднелы, высахлы, з выступаючымі касцямі. Шырокія рукавы кашулі і белыя калашыны портак здаваліся пустымі, нібы нацягнутымі на доўгія кіі — да таго кашчавыя і худыя былі рукі і ногі старога. Лынькоў. [Прафесар], саромеючыся за сваё худое, кашчавае і даўгавязае валасатае цела, спяшаючыся, палез у ваду. Галавач. // у знач. наз. кашча́вая, ‑ай, ж. Смерць. [Яругін] часта думаў у пакоі маёра пра кашчавую: у тым сэнсе, што яна абавязкова абміне гэты пакой. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Ашалець, стаць шалёным — пра ўсіх, многіх. Коні ўжо як бы пашалелі, яны не беглі, а ляцелі, і здавалася, што ўжо ніякая сіла не спыніць іх, не затрымае. Сабаленка.

2. Разм. Пабыць некаторы час у стане крайняга раздражнення. [Беразоўскі:] — Ты, Макар, у пакой не лезь! Ацірайся на кухні. Забаўляй гэтую рыжую Мар’яну. Няхай трохі пашалее Кашч. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уту́лак, ‑лку, м.

Абл. Добраўпарадкаванасць жылля, быту; утульнасць. Утулку тут было болей, адчуваўся парадак і гаспадарскі спрыт: з трох бакоў двор абступілі будынкі — хата, хлеў, нейкая лёгкая паветка; у двары пры баку стаялі сані з рэштаю сена ў рэзгінах — пэўнае сведчанне таго, што гаспадар дома. Быкаў. Венскія крэслы ад сцяны.. былі перастаўлены да стала. І адразу пакой набыў нейкі адметны выгляд і ўтулак, ён як бы пашырэў, параскашнеў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Díele

I

f -, -n

1) до́шка

2) падло́га; се́нцы

3) за́ла для та́нцаў

4) с.-г. ток

II

f -, -n се́ні; вестыбю́ль; пярэ́дні пако́й, пярэ́дняя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

musty

[ˈmʌsti]

adj.

1) за́тхлы; ту́хлы

a musty room — за́тхлы пако́й

musty crackers (grains) — ту́хлыя сухары́ (збо́жжа).

2) чэ́рствы (хлеб); састарэ́лы (зако́н)

3) тупы́, апаты́чны

a musty old fellow — апаты́чны стары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пабялі́ць сов.

1. в разн. знач. побели́ть;

п. па́кой — побели́ть ко́мнату;

снег ~лі́ў дрэ́вы — снег побели́л дере́вья;

2. (о многом) вы́белить;

п. пало́тны — вы́белить холсты́;

3. (нек-рое время) побели́ть;

крыху́ ~лі́ў ды кі́нуў — немно́го побели́л и бро́сил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

со́нечны прям., перен. со́лнечный;

с. дзень — со́лнечный день;

с. настро́й — со́лнечное настрое́ние;

с. пако́й — со́лнечная ко́мната;

с. бок — со́лнечная сторона́;

○ с. гадзі́ннік — со́лнечные часы́;

~ная сістэ́ма — со́лнечная систе́ма;

с. ўдар — мед. со́лнечный уда́р;

~нае спляце́нне — анат. со́лнечное сплете́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

dziecinny

dziecinn|y

1. дзіцячы;

pokój ~y — дзіцячы пакой;

wózek ~y — каляска; вазок; калёскі;

2. дзіцячы, наіўны, несур’ёзны;

~e zachowanie — дзіцячыя паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)