блакі́т

(польск. blękit, ад с.-в.-ням. blanc-heit)

1) светла-сіні колер;

2) перан. чыстае яснае неба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монахрама́тар

(ад мона- + гр. chroma, -atos = колер)

прыбор для выдзялення вузкіх інтэрвалаў частот або даўжынь хваль светлавога спектра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пігмента́цыя

(рус. пигментация, ад лац. pigmentum = пігмент)

афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту (напр. колер скуры, валасоў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пу́рпура

(лац. purpura = чырвоны колер)

захворванне, якое характарызуецца шматлікімі пунктамі кровазліцця на скуры і слізістых абалонках, абумоўленымі трамбацытапеніяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пурпуры́н

(ад лац. purpura = чырвоны колер)

арганічнае чырвонае фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з каранёў марэны; атрымліваецца акісленнем алізарыну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флабафе́ны

(ад гр. phloos = кара + baphe = афарбоўка, колер)

арганічныя рэчывы, якія змяшчаюцца ў кары і ў пладах раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хрома-, храма-

(гр. chroma = колер, фарба)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «звязаны з афарбоўкай, з колерам».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зліня́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў першапачатковы колер, яркасць фарбаў; выцвілы. З кійком у руцэ, у злінялым, выцвілым капелюшы, у латаных штанах уваходзіць Сухалета. Вітка. // перан. Збіты, пошлы. — Новае нельга выказаць толькі старымі, злінялымі словамі. Новаму трэба і новыя словы... Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ліняць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. Страціць першапачатковы колер; паблякнуць. Загарэў старшыня, яшчэ больш вылінялі ад спёкі рыжыя бровы. Бялевіч.

2. Памяняць старую шэрсць (пер’е) на новую (пра жывёл, птушак). // Аблезці. [Тамаш:] — Але ж твой і кажушок выліняў, голы, як бубен. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

redden [ˈredn] v.

1. чырване́ць; заліва́цца румя́нцам;

redden with shame пачырване́ць ад со́раму;

redden with rage пачырване́ць ад зло́сці

2. афарбо́ўваць у чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)