АМІЛАПЕКЦІ́Н,

поліцукрыд, разгалінаваныя малекулы якога пабудаваны з астаткаў α—d-глюкозы. Уваходзіць у састаў крухмалу (звычайна 70—90%). У т.зв. воскападобных сартах кукурузы, ячменю, рысу крухмал складаецца толькі з амілапекціну. Раствор амілапекціну афарбоўваецца ёдам у чырвона-фіялетавы колер.

т. 1, с. 317

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕ́ЛАЕ СВЯТЛО́,

электрамагнітнае выпрамяненне складанага спектральнага саставу, якое выклікае ў людзей з нармальным зрокам нейтральнае ў каляровых адносінах адчуванне. Белае святло дае рассеянае выпрамяненне Сонца, выпрамяненне непразрыстых цвёрдых і вадкіх целаў, нагрэтых да высокай тэмпературы. Гл. таксама Колер, Колераметрыя.

т. 2, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГУБА́,

паморская назва марскіх заліваў, якія далёка ўдаюцца ў сушу на Пн і Д. Усходзе Расіі. Звычайна ў губу ўпадае вял. рака, якая апрасняе салёную ваду, таму яе колер адрозніваецца ад колеру марской вады (Дзвінская губа, Обская губа).

т. 5, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апахрама́т

(ад апа- + гр. chroma, -atos = колер)

аб’ектыў, у якім храматычная аберацыя выпраўлена ў яшчэ большай ступені, чым у ахрамаце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імартэ́лі

(фр. immortel = бессмяротны)

травяністыя расліны сям. складанакветных, якія пры засушванні добра захоўваюць натуральную афарбоўку і колер кветак; сухацветы, бессмяротнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калары́ст

(фр. coloriste, ад лац. color = колер)

1) мастак, які ўмела выкарыстоўвае і спалучае колеры; 2) майстар па расфарбоўцы тканін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Braun

I

n -s, -

1) кары́чневы ко́лер

2) сму́гласць, смугля́васць

II

Méister ~ — Мі́шка (мядзведзь у казцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grün

n -s

1) зялёны ко́лер

2) зеляні́на, зе́лень, зяле́ніва

ins Grüne fáhren* — пае́хаць за го́рад [на ўло́нне прыро́ды]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sickly [ˈsɪkli] adj.

1. хвараві́ты;

a sickly plant кво́лая раслі́на;

a sickly smile бязра́дасная ўсме́шка

2. мо́ташны, мо́ташлівы;

a sickly green colour ядаві́та-зялёны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэкальтэ́, нескл., н.

1. Вялікі выраз у верхняй частцы жаночага адзення. Вячэрняя сукенка з цёмнага аксаміту, з вялікім дэкальтэ, яшчэ больш падкрэслівала матава-белы, крыху з ружовым адценнем колер скуры, акругласць грудзей, шыі, плячэй. Карпюк.

2. у знач. нязм. прым. Дэкальтаваны. Плацце дэкальтэ.

[Фр. décolleté.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)