Verbum

во́льха, ‑і, ДМ ‑льсе, ж.

Лісцевае дрэва сямейства бярозавых, якое расце ў сырых месцах; алешына. Смуткуюць вольхі і лозы Над срэбрам азёр. Колас.

абяца́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак. і незак.

Тое, што і абяцаць. Другі раз абяцаўся.. [Сухавараў] прыйсці з гітарай, бо панна Ядвіся яго вельмі прасіла. Колас.

абе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і абабегаць (у 3, 4 знач.). Абегаў Уладзя ручавіну, І клін, і пасечку, лагчыну. Колас.

дармае́дства, ‑а, н.

Разм. Пражыванне на чужыя сродкі; гультайства. [Пракоп] востра адчуў сваю адзіноту, сваю адарванасць ад людзей, сваё бадзянне ў дарогах, сваё дармаедства. Колас.

доўгацярпе́нне, ‑я, н.

Уст. Трывалае, доўгае цярпенне. Ціт узяў .. кусочак дрэва, паглядзеў на яго і, трасучы галавою, прамовіў: — Госпадзі многаміласцівы! Дакуль тваё доўгацярпенне!.. Колас.

е́здзіцца, ‑дзіцца; безас. незак., каму.

Разм. Пра ўмовы язды, паездкі. — Вярнуўся мой вандроўнічак! — радасна сустрэла бабка Параска настаўніка: — Ну, як жа вам ездзілася? Колас.

іскрамётны, ‑ая, ‑ае.

Які кідае іскры; іскрысты. Агонь іскрамётны. // перан. Яркі, агністы. Васількевіч кінуў на Лукаша іскрамётны позірк і павярнуў у сваю спальню. Колас.

і́скрачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да іскра. Настаўніца яшчэ больш ажыўляецца, і ў вачах яе іскрачкі пабліскваюць. Колас.

крыміна́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўчыніў злачынства супраць жыцця або маёмасці. [Цімох Будзік] адбыў два гады арыштанцкіх рот за падпал панскай стадолы, сядзеў як крымінальнік. Колас.

машэ́ннік, ‑а, м.

Несумленны чалавек, ашуканец, падманшчык. [Пісар:] — Не, брат Андрэй, гора таму, хто разумее жыццё навыварат і паддаецца на вудачку розных палітычных машэннікаў. Колас.