сігні́фіка

(ад лац. significare = падаваць знак)

кірунак тэарэтычнага мовазнаўства, заснаваны на разглядзе любых моў як знакавых сістэм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сыгне́т

(с.-лац. signetum)

1) пярсцёнак з пячаткай;

2) друкарскі або выдавецкі знак на тытульным лісце кнігі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

conventional

[kənˈvenʃənəl]

adj.

1) звыча́йны, агу́льнапрыня́ты

2) умо́ўны

conventional sign — умо́ўны знак

3) традыцы́йны

4) станда́ртны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indentation

[,ɪndenˈteɪʃən]

n.

1) вы́емка f., знак -у m., засе́чка, зару́бка f.

2) абза́ц -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

asterisk

[ˈæstərɪsk]

1.

n.

зо́рачка f., знак зно́скі (у дру́ку ці пісьме́)

2.

v.t.

пазнача́ць зо́рачкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нумарны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да нумара, мае нумар. Нумарны знак. □ Нумарны ліхтарык [дома] яшчэ не гарэў, але нумар быў зусім чытэльны. Чорны.

2. Які значыцца пад умоўным нумарам, шыфрам; сакрэтны. Нумарны завод. Нумарны інстытут. Нумарны праект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырваназо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае чырвоную зорку як знак прыналежнасці Савецкай Арміі, Савецкаму Саюзу (звычайна пра самалёт). Нарэшце мы пачулі доўгачаканы грукат гармат, нарэшце мы часцей пачалі бачыць чырваназорныя самалёты, якія імкліва праляталі над лесам на захад. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меда́ль

(фр. médaille)

1) металічны знак у выглядзе кружка з рэльефным адбіткам і надпісам для ўзнагароды за асаблівыя заслугі;

2) падобны знак як узнагарода за дасягненні ў навуцы, культуры, за поспехі ў вучобе або перамогу ў конкурсе, спаборніцтве (напр. залаты алімпійскі м.);

3) падобны знак, выпушчаны ў памяць аб якой-н. гістарычнай падзеі або ў гонар выдатнага дзеяча (напр. юбілейны м. у гонар Ф. Скарыны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тапаграфі́чны topográphisch [topográfisch]; вайск. Verméssungs-;

тапаграфі́чная зды́мка Lándesaufnahme f -, -n, topográfische Áufnahme;

тапаграфі́чны ўмо́ўны знак Kártenzeichen n -s, -, topográfisches Zéichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

но́та​I ж. муз. (знак, гук) Nóte -, -n;

пакла́сці на но́ты vertónen vt;

як па но́тах wie am Schnürchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)