адарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), ад каго-чаго. Аддзяліцца, адпасці.
Гузік адарваўся.
Дошка адарвалася.
2. ад каго-чаго. Аддзяліцца, адысці.
Самалёт адарваўся ад зямлі.
Не а. ад такой прыгажосці.
3. ад чаго. Аддаліўшыся, страціць сувязь з іншымі.
Абоз адарваўся ад атрада.
А. ад кампаніі.
4. ад каго. Пра войскі: аддаліўшыся, страціць сутыкненне з праціўнікам.
А. ад праціўніка.
5. ад чаго. Перастаць часова займацца чым-н. па якой-н. прычыне.
Не а. ад цікавай кнігі.
|| незак. адрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; наз. адры́ў, -ры́ву, м. (да 2—5 знач.).
Вучыцца без адрыву ад вытворчасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
lichwa
lichw|a
ж.
1. ліхвярства;
uprawiać ~ę — займацца ліхвярствам;
2. барыш; працэнты;
pożyczać na ~ę — пазычыць пад працэнты;
oddać z ~ą — аддаць з лішкам; адплаціць стакроць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
niggle [ˈnɪgl] v.
1. хвалява́ць, не дава́ць спако́ю, раздражня́ць (злёгку, але на працягу доўгага часу);
It’s been niggling at my mind ever since I bought the car. Гэта думка не дае мне спакою з таго часу, як я набыў машыну.
2. (at smb.) (about/over smth.) прыдзіра́цца да дро́бязі
3. займа́цца глу́пствам, пусцяка́мі; разме́ньвацца на дро́бязі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
poach [pəʊtʃ] v.
1. гатава́ць я́йкі ў спецыя́льнай пасу́дзіне над кіпя́чай вадо́й; вары́ць мя́са альбо́ ры́бу ў кі́пені
2. палява́ць без дазво́лу, займа́цца браканье́рствам
3. перама́ньваць (каго-н.) на свой бок;
Foreign football clubs se em to be poaching all our best players. Здаецца, замежныя футбольныя клубы пераманьваюць нашых лепшых ігракоў.
4. незако́нна перайма́ць, прысво́йваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
debauch
[dɪˈbɔtʃ]
1.
v.t.
1) псава́ць, дрэ́нна ўплыва́ць; зво́дзіць
Bad companions have debauched the boy — Блага́я кампа́нія зьвяла́ хлапца́
2) псава́ць мара́льна, разбэ́шчваць; спакуша́ць
3) займа́цца распу́стай або́ абжэ́рствам, п’я́нствам
2.
n.
1) распу́ста f., абжэ́рства, п’я́нства n.
2) п’я́нка f.
3) о́ргія f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ply
I [plaɪ]
v., -plied, -plying
1) займа́цца
2) шчы́ра працава́ць, наляга́ць на што
3) дапы́твацца, шмат пыта́цца
4) рэгуля́рна курсава́ць (пра аўто́бус)
II [plaɪ]
n., pl. plies
таўшчыня́ f.; пласт -у, слой -ю m., сто́лка f.
three-ply rope — вяро́ўка з трох па́смаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
trímmen
1.
vt
1) размяшча́ць груз (на судне)
2) ав. выраўно́ўваць; збалансава́ць
3) радыё настро́йваць
4) стры́гчы (сабаку)
2.
(sich) займа́цца лячэ́бна-аздараўле́нчай гімна́стыкай
(на снарадах)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
выпада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпасці.
•••
Не выпадае — а) няма магчымасці. Узяцца адразу за будоўлю ўсё ніяк не выпадала: і з лесам было цяжка, і на грошы лішнія ніяк не маглі ўзбіцца, ды і з дзецьмі яшчэ хапала клопату. Васілевіч; б) няма зручнага моманту, не з рукі. Сустрэчныя, як на тое, трапляліся пажылыя або ішлі купкамі, і чапаць іх не выпадала. Карпаў; в) нельга, непрыстойна. Дома глядзелі на семінарыста .. як на госця і паніча. Яму нібы ўжо і не выпадае займацца гаспадарчымі справамі. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чапа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Дакранацца, датыкацца да чаго‑н. Пайшла [Марыля] зноў. Пасміхаецца, як бульбяныя жывыя лісточкі мякка чапаюцца за калені. Брыль. // Нападаць на каго‑н., біць. [Янка:] — Мамачка, толькі не чапайцеся. Я вам сазнаюся — я збег ад пана Замыжнага. Гартны.
2. Прыставаць да каго‑н., займацца з кім‑н. — Ты чапаешся з Грубэравымі прадаўшчыцамі, а яны яшчэ козы. Табе трэба не тое, ты мужчына. Брыль. Іншы раз у такіх выпадках Віця ўцякаў, ці прасіў не чапацца, ці палохаў, што паскардзіцца настаўніцы. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рамяство́ н Hándwerk n -(e)s, -e;
займа́цца рамяство́м ein Hándwerk (be)tréiben*;
маста́цкае рамяство́ Kúnstgewerbe n -s, -;
2. (прафесія) Gewérbe n -es, -, Hándwerk n -(e)s, -e;
◊ з рамяство́м дружы́ць – у жыцці́ не тужы́ць ≅ jégliches Hándwerk nährt séinen Mann; Hándwerk hat góldenen Bóden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)