дыяпсі́д
(ад ды- + гр. opsis = выгляд)
мінерал, манаклінны піраксен белага, зялёнага, сіняга колеру са шкляным бляскам; празрыстыя разнавіднасці выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мудры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Тое, што і мудраваць (у 2 знач.). І мудрыць [над юшкай] доўга не трэба: перамыў .. [рыбу] ды ў чыгун, чым больш, тым будзе тлусцей ды смачней. Брыль. [Мужчына:] — А хто .. ў санках у цябе па двары катаўся? Ты мне, матка, не мудры. — Адчапіся. Ніхто не катаўся. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.
1. Сасмактаць, высмактаць усё, многае.
2. і без дап. Смактаць некаторы час. Любіць Сцяпан пасядзець на прызбе, пасмактаць люльку ды напляваць у пясок перад прызбай. Крапіва. «Во, — думаў дзед, ідучы на панскую кухню, — пап’ю чаю з заваркай ды пасмакчу салодкага цукру». Рамановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаку́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.
Разм.
1. Жан. да скакун (у 3, 4 знач.). Глянь на Рыту Наскакуху, Колькі спрыту, Колькі руху: Скок ды скок Цераз шнурок. А. Александровіч.
2. Танец або песня хуткага рытму. А потым прыйшоў баяніст, расцягнуў мяхі ды польку, такую нястрымную скакуху ўдарыў. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зно́ў
1. нареч. сно́ва, опя́ть, вновь, сы́знова;
2. част. то́же;
◊ вако́л крам ды зноў к нам — погов. верну́ться ни с чем
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
паго́да ж. пого́да; (хорошее состояние атмосферы — ещё) вёдро ср.;
◊ чака́ць каля́ мо́ра ~ды — ждать у мо́ря пого́ды;
рабі́ць ~ду — де́лать пого́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
мя́кка нареч., в разн. знач. мя́гко;
◊ м. ка́жучы — мя́гко говоря́;
м. сце́ле, ды му́лка спаць — погов. мя́гко сте́лет, да жёстко спать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
замя́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць мяўкаць. // Мяўкнуць, прамяўкаць. Зірнула кошка, замяўкала, вырвалася з Таніных рук ды ходу. «Вожык».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выпа́ліна, ‑ы, ж.
Выпаленае агнём месца; выгарына. Снарады і бомбы ўсю.. [зямлю] перарылі, спустошылі, пакрылі чорнымі ды ржавымі выпалінамі. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каза́н, ‑а, м.
Абл. Кацёл з круглым дном і шырокім верхам. Медны казан быў, ды палуда ўся аблезла. Сабаленка.
[Цюрк. казан.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)