Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ві́лкі мн. л. ’прылада, пры дапамозе якой дастаюць гаршкі з печы’ (Грыг., Інстр. I, БРС, КТС; лаг., КЭС, Др.-Падб., Гарэц., Шат., Бяльк., Даеш, Нас.), пруж.вы́лкы́ ’тс’ (Выг., Зн.); ’вілы (на два ражкі) трэсці салому, скопваць гной’ (Сцяшк. МГ, Сцяц. Словаўтв.; КЭС, лаг.; Лекс. і грам., Шатал., Выг.), ві́лкі ’месца, дзе зліваюцца рэкі’ (Сцяшк. МГ, Яшк.), ’відэлец’ (гродз., Сцяц. Словаўтв.); ’разгалінаванне дрэва на два ствалы’ (Сцяшк. МГ), карэліц., докш. ’ростань, месца раздваення дарогі’ (Яшк., Шатал.). Укр.ви́лка мн. л., ви́лки мн. л., рус.ви́лки → вілкі ў розных значэннях, у аснове якіх ’вілы, разгалінаванне чаго-небудзь’, польск.widełki ’тс’. Дэмінутыў, утвораны ад віл‑ы і суф. ‑ъk‑. Ужываецца ў форме множнага ліку. Да ві́лы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
біфака́льцы
(ад бі- + фокус)
які мае два фокусы;
б-ыя акуляры — акуляры, у якіх верхняя частка шкельцаў дазваляе бачыць далёкія прадметы, а ніжняя служыць для чытання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыя́метр
(гр. diametros = папярочнік)
1) адрэзак прамой, які злучае два пункты акружнасці і праходзіць праз яе цэнтр;
2) папярочнік любога цела, плошчы, прасторы (напр. д. трубы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тустэ́п
(англ. two-step, ад two = два + step = крок)
бытавы парны танец амерыканскага паходжання з двухдольным памерам, які быў пашыраны ў пач. 20 ст. у Еўропе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
biennial
[baɪˈeniəl]1.
adj.
1) двухгадо́вы
2) які́ адбыва́ецца раз на два гады́
2.
n.
1) Bot. двугадо́вая расьлі́на
2) двухго́дзьдзе -я n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
multiply
[ˈmʌltɪplaɪ]
v., -plied, -plying
1) мно́жыцца (ко́лькасна павялі́чвацца)
2) мно́жыць
to multiply 10 by 2 — памно́жыць дзе́сяць на два
3) размнажа́ць (-ца)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
межыто́ка, ‑і, ДМ ‑тоны, ж.
Абл. Мокрая дарога паміж двума азёрамі ці балотамі; дарога, якая злучае два возеры ці балоты. Алесь перайшоў уброд межытоку і заглыбіўся ў лес.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазале́тась, прысл.
Два гады назад. Жыта і цяпер як сцяна, такога не было ні летась, ні пазалетась.Навуменка.[Сыч] памятаў, колькі атрымана малака летась, пазалетась, нават у першы пасляваенны год.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазаўчо́ра, прысл.
Два дні назад. Пазаўчора была адліга, потым ціскануў марозік, потым усё прыцерушыла сняжком.М. Стральцоў.Пазаўчора талака была — прывезлі з лесу зруб і ўсе матэрыялы да яго.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)