jumbo

[ˈdʒʌmboʊ]

1.

n., pl. -bos, informal

не́шта нязвы́кла вялі́кае

2.

adj.

ве́льмі вялі́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

хлапчы́на, ‑ы, м.

Разм. Малады чалавек, дзяцюк. І вось у гэты час да нас падышоў высокага росту, добра адзеты хлапчына гадоў дваццаці. Пальчэўскі. — Памесцімся, — супакоіў нас шафёр, вясёлы гаваркі хлапчына, відно, вялікі ахвотнік да сваіх дарожных стрэч і знаёмстваў з самым розным людам. Васілевіч. // Рослы, плячысты малады чалавек. [Бацька:] — Мужчына ж, канешне! Эх, а хлапчына які вялікі вырас за гэтыя чатыры гады. Мележ. Прыйшоў Мікіта — дужы хлапчына з масянжовым тварам, троху сутулаваты, унурысты і маўклівы. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарэ́з Вялікі ўчастак зямлі пры хутарной сістэме (Рэч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

juggernaut [ˈdʒʌgənɔ:t] n.

1. BrE ве́льмі вялі́кі грузаві́к (які возіць грузы на вялікія адлегласці), фу́ра

2. магу́тная сі́ла, яка́я разбура́е ўсё на сваі́м шляху́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

moderately [ˈmɒdərətli] adv. уме́рана; больш-менш;

The house was moderately large. Дом быў не надта вялікі;

a moderately expensive suit не ве́льмі дарагі́ касцю́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

goodish [ˈgʊdɪʃ] adj. BrE, infml

1. даво́лі вялі́кі, даво́лі мно́га;

a goodish distance даво́лі далёка;

a goodish number даво́лі шмат

2. даво́лі до́бры, няке́пскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

city [ˈsɪti] n.

1. (вялі́кі) го́рад

2. BrE го́рад з сабо́рам

3. the City Сі́ці (частка Лондана, якая з’яўляецца фінансавым і дзелавым цэнтрам Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зве́ку, прысл.

З даўніх часоў, спрадвеку. — Ці нарадзіўся ў вашай вёсцы хоць адзін вялікі чалавек? — Ды не. У нас звеку нараджаюцца толькі маленькія дзеці. «Вожык». // Зроду, ад нараджэння. Ён звеку глухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дааста́тку, прысл.

Разм. Да канца, поўнасцю. [Колас] бярэ «Калевалу» і чытае проста са старонкі, але па-беларуску: Не пяе пясняр вялікі Усіх песень даастатку — Куды лепей запыніць іх, Перарваць у палавіне... Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ара́тай, ‑я, м.

Тое, што і араты. За баразною ішоў аратай, Ціха на коніка нукаў. Тарас. [Трактар] выглядаў жывой сталёвай істотай, нейкім дзівосным аратаем, які ў хвіліну мог узорваць вялікі шнур. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)