сабачу́га, ‑і, м.
Разм.
1. Вялікі сабака. Хацелі павесіць ці атруціць, але сабачуга не даваўся. Сабаленка.
2. перан. Груб. Ілгун, манюка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)