zaadresować
зак.
1. co напісаць адрас на чым;
zaadresować kopertę — напісаць адрас на канверце; падпісаць канверт;
2. do kogoадрасаваць каму, накіраваць да каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
trudność
trudnoś|ć
ж. цяжкасць;
z ~cią — з цяжкасцю, насілу;
mieć ~ci z czym — мець цяжкасці з чым;
robić ~ci — ствараць цяжкасці (перашкоды)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
udzielać
незак. czego надзяляць чым; даваць, выдзяляць, удзяляць што;
udzielać lekcji — даваць урокі;
udzielać komu głosu — даваць каму слова; банк дае (выдзяляе) крэдыты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
poddawać
незак.
1. здаваць; аддаваць;
2. паддаваць; падвяргаць;
poddawać co w wątpliwość — падвяргаць што сумненню; сумнявацца ў чым;
3. падпарадкоўваць; паддаваць;
гл. poddać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
podziwiać
podziwia|ć
незак. kogo/co захапляцца, зачароўвацца кім/чым;
~ć osiągnięcia techniki — захапляцца дасягненнямі тэхнікі;
~m jego opanowanie — я захапляюся яго самавалоданнем
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
błagać
незак. o co маліць; прасіць, упрошваць аб чым;
błagać o przebaczenie — маліць аб прабачэнні; вымольваць прабачэнне;
błagać o pomoc — маліць аб дапамозе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
puzzle
[ˈpʌzəl]
1.
n.
1) цяжко́е зада́ньне
2) зага́дка, круцігало́ўка f.
3) неўразуме́ньне n., разгу́бленасьць f.
2.
v.t.
1) ста́віць перад цяжкі́м зада́ньнем; ста́віць у тупі́к
2) бянтэ́жыць; заблы́тваць, рабі́ць больш склада́ным
to puzzle out — адгада́ць; паду́маўшы, разабра́цца ў чым-н.
•
- puzzle over
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
resound
[rɪˈzaʊnd]
v.
1) раздава́цца, адбі́цца рэ́хам
2) гучэ́ць
Radios resounded from every house — Ра́дыё гучэ́ла з ко́жнага до́му
3) (with) напаўня́цца чым
The room resounded with children’s shouts — Пако́й по́ўніўся дзіця́чымі кры́камі
4) праслаўля́ць, усхваля́ць, расхваля́ць
to resound a hero’s praise — усхвалі́ць геро́я
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
захапі́цца, ‑хаплюся, ‑хопішся, ‑хопіцца; зак., кім-чым.
1. Праявіць да чаго‑н. вялікую цікавасць, цалкам аддацца якой‑н. справе, занятку. Захапіцца спортам. □ Многія аднакласнікі, у тым ліку і Грыша Верас, захапіліся зборам этыкетак. Жычка.
2. Поўнасцю паглыбіцца ў які‑н. занятак, забыўшыся аб усім астатнім. Манг зноў захапіўся працай і забыўся на голад. Маўр. Леанід так захапіўся ўрокам, што і не заўважыў, як ён закончыўся. Шахавец.
3. Залюбавацца, зачаравацца чым‑н. Зусім забыўся Голуб, дзе ён, захапіўся малюнкам ціхага поля, такога блізкага, роднага. Галавач. Я толькі з любімай магу захапіцца Успененым морам, паводкай зары. Панчанка.
4. Адчуць цягу, сімпатыю да каго‑н. Маша не магла забыцца, як .. [Славік] з першага позірку захапіўся ёй. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заяві́ць, ‑яўлю, ‑явіш, ‑явіць; што, аб чым, пра што або са злучн. «што» і без дап.; зак.
Паведаміць, сказаць аб чым‑н. адкрыта, катэгарычна. Заявіць аб сваім намеры. □ Даведаўшыся ад Міхася, што ён .. збіраецца ў Адэсу, старая заявіла: — І я паеду з мужыкамі. Не кожны дзень такое бывае. Б. Стральцоў. — Трэба зразумець, хто намі кіруе і чаму, трэба голасна заявіць аб сваім праве і падтрымаць гэтае права сілаю. Колас. // Паведаміць у якія‑н. органы. Заявіць у міліцыю. □ Праз хвілін дзесяць .. [Міхал] быў ужо ў сельсавеце і заявіў, што бачыў каля рэчкі труп. Чорны. [У Зосі] зусім даспявае намер: «Усё роўна ж заяўлю. Скажу заўтра ў хаце, што пайду бацькі даведацца, а сама пайду і заяўлю». Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)