Вясе́льшы ’весялейшы’ (Нас., Сцяшк. МГ) — параўнальная ступень прыметніка вясёлы, утвораная пад уплывам польск. weselszy.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́нар ’канарэйка-самец’ (ТСБМ). Да канарэйка (а > е пад націскам) ’птушка з Канарскіх астравоў’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крыхаві́нне ’жабурынне’ (Шатал.). Да кракавінне. Гл. кракацінне і крактавінне. Магчыма, пад уплывам крыха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́блык ’від жаночай прычоскі’. Магчыма, ад клуб ’скрутак’ пад другасным уплывам кубло1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куко́н ’кукса, кульця, абрубак’ (ТС). Да *кукан (а > о пад націскам). Гл. кука2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падта́ша ’падпавецце’ (Мат. Гом.). З паддашша ’прастора або папамяшканне пад дахам’; магчыма, няправільны запіс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Патра́ўна, потраўно ’крута (асадзіць касу)’ (ТС). З пад траву — тады каса рэжа траву ніжэй.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пува́к ’павук’ (латг., Сл. ПЗБ). Дэфармаванае павук (гл.), магчыма, пад уплывам лат. puve ’гніль’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пэ́мкнуць экспр. ’пекануць, ляснуць’ (ельск., Мат. Гом.). Імітатыўны дзеяслоў (параўн. пэнснуць, пэрнуць і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Піску́ння ’піскуха’ (Юрч. Вытв.). Да піск (гл.). Суф. ‑уння пад уплывам рус. мовы (-унья).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)