stimulant

[ˈstɪmjələnt]

1.

n.

1) узбуджа́льны сро́дак

2) сты́мул -у m.

Hope is a stimulant — Надзе́я ёсьць сты́мулам

2.

adj.

узбуджа́льны, стымулю́ючы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́хаваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго (што). Вырасціць, даўшы адукацыю, навучыўшы паводзіць сябе.

В. дзяцей.

В. кадры інтэлігенцыі.

2. каго (што). Шляхам сістэматычнага ўздзеяння, уплыву сфарміраваць чый-н. характар.

В. мужнага барацьбіта.

3. што ў кім. Прывіць што-н. каму-н., усяліць што-н. у каго-н.

В. у дзецях любоў да радзімы.

|| незак. выхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выхава́нне, -я, н.

В. дзяцей.

В. волі.

Узяць на в.; прым. выхава́ўчы, -ая, -ае. Выхаваўчая работа.

В. працэс.

В. сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збро́я, -і, ж.

Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.

Агнястрэльная з.

Халодная з. (шабля, кінжал, нож і пад.). Стралковая з. (ружжо, рэвальвер і пад.). Артылерыйская з. (гармата, гаўбіца і пад.). Ядзерная з.

Абараняцца са зброяй у руках.

Ідэйная з. (перан.). Скласці зброю (перан.: здацца; высок.). Узняць зброю (пачаць вайну або паўстаць са зброяй у руках; высок.). Бразгаць зброяй (пагражаць вайной; кніжн.).

|| прым. збро́евы, -ая, -ае і збро́йны, -ая, -ае.

Зброевая (збройная) майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

agent

[ˈeɪdʒənt]

n.

1) аге́нт -а, прадстаўні́к -а́, упаўнава́жаны -ага, адміністра́тар -а m.

2) та́йны аге́нт

3) пасярэ́днік -а; фа́ктар -у, узбуджа́льнік -а m.

some mosquitos are agents of malaria — некато́рыя камары́ — разно́сьнікі маляры́і

4) Chem. рэ́чыва n.

a catalytic agent — каталіза́тар

5) сро́дак -ку m.

lubrication agent — зма́звальны сро́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аксафенамі́д

(ад гр. oksys = кіслы + phamo = свячу + амід)

лекавы прэпарат, жоўцегонны сродак, які выкарыстоўваецца пры хранічных халецыстытах, халангітах і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ацэтылсаліцы́лавы

(ад ацэтыл + саліцылавы);

а-ая кіслата — вытворнае саліцылавай кіслаты, белае крышталічнае рэчыва; процізапаленчы сродак з анальгетычнымі і гарачкапаніжальнымі ўласцівасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ваго́н

(фр. wagon, ад англ. waggon = павозка)

транспартны сродак (самаходны або несамаходны) для перавозкі пасажыраў і грузаў па рэйкавых дарогах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідраперы́т

(ад гідра- + гр. pyr = агонь)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як сродак для дэзінфекцыі пры запаленні слізістых абалонак, у гінекалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыурэці́н

(н.-лац. diuretinum, ад гр. diuretikos = мачагонны)

лекавы прэпарат, белы парашок саладкавата-салёнага смаку, які ўжываецца як мачагонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

какаі́н

(ісп. cocaina)

алкалоід, наркатычнае рэчыва, якое здабываецца з лісця кокі, ужываецца як сродак для суцішэння болю і для ўсыплення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)