Verbum

натраві́ць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; што і чаго.

Спец. Зрабіць малюнак на паверхні чаго‑н. пры дапамозе едкага рэчыва; вытравіць.

прато́н, ‑а, м.

Спец. Стабільная элементарная часцінка рэчыва з дадатным электрычным зарадам, якая ў спалучэнні з электронам утварае атам.

[Ад грэч. protōs — першы.]

праяві́цель, ‑ю, м.

Спец. Водны раствор хімічнага рэчыва, які ўжываецца для ператварэння нябачнага адлюстравання на плёнцы, пласцінцы ў бачнае.

пластыфіка́тар, ‑у, м.

Рэчыва, якое ўводзіцца ў склад пластмас, рызін, лакаў, фарбаў, клеяў для павышэння іх пластычнасці і эластычнасці.

ахаладжа́льнік, ‑а, м.

1. Апарат, які служыць для ахаладжэння чаго‑н.

2. Рэчыва, з дапамогаю якога ахалоджваюць што‑н.

абма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Рэчыва, якім абмазана ці абмазваюць што‑н. Абмазка з гліны высахла і патрэскалася.

какаі́н, ‑у, м.

Ядавітае рэчыва, якое здабываецца з лісця какаінавага куста і выкарыстоўваецца як мясцовы абязбольваючы або наркатычны сродак.

[Ісп. cacaina.]

герма́ній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, цвёрдае рэчыва шэра-белага колеру з металічным бляскам, адзін з найбольш каштоўных паўправадніковых матэрыялаў.

[Лац. germanium.]

драбо́к, ‑бка, м.

Крупінка якога‑н. цвёрдага рэчыва. Жанчына расшмаргнула завязку, узяла з торбачкі драбок солі, лізнула, панюхала. Хомчанка.