Кра́чка ’вадзяная птушка сямейства чаек’ (ТСБМ). Да кракаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вараку́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Сінягорлая птушка атрада вераб’іных, сустракаецца ў невялікай колькасці пераважна ў сырых месцах, зарослых хмызняком або дробным лісцевым лесам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбатро́с, ‑а, м.

Вялікая марская вадаплаўная птушка атрада буравеснікаў з доўгімі вузкімі крыламі і моцнай выгнутай дзюбай. Амаль над галавой плаўна і.. лёгка кружыў беласнежны альбатрос. Гамолка.

[Фр. albatros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыжа́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных з цёмна-бурым апярэннем (у самкі) і цёмна-зялёнай галавой і шыяй (у самца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цаца́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Птушка атрада курыных. Даўно хацелася .. [Мітрафану], каб побач з індыкамі і звычайнымі курамі пахаджвалі па двары і цацаркі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

birdie

[ˈbɜ:di]

n.

1) пту́шачка f.

2) валя́н -а m., пту́шка f. (у бадмінто́не)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blackhead

[ˈblækhed]

n.

1) вуго́р -а m. (на ску́ры)

2) пту́шка з чо́рнаю галаво́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vulture

[ˈvʌltʃər]

n.

1) грыф, сіп -а m. (драпе́жная пту́шка)

2) драпе́жнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wader

[ˈweɪdər]

n.

1) той, хто хо́дзіць па вадзе́, бало́це

2) бало́тная пту́шка

•

- waders

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warbler

[ˈwɔrblər]

n.

1) пе́ўчая пту́шка, пяю́ха f.

2) шчабяту́н -а́ m., шчабяту́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)