закульга́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць кульгавым. — Конь мой белы закульгавеў, то няма як ехаць мне сягоння. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зару́чыны, ‑чын; адз. няма.

Абрад аб’яўлення каго‑н. жаніхом і нявестай. Спраўляюцца заручыны Вясельніцы засмучанай З вясёлым жаніхом. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культтава́ры, ‑аў; адз. няма.

Агульная назва тавараў, прызначаных для задавальнення культурных патрэбнасцей насельніцтва (музычных інструментаў, канцылярскіх прылад і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампе́зны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца раскошай, пышнасцю, разлічанай на знешні эфект. Тут [у троннай зале] няма нічога лішняга, цяжкага, пампезнага. В. Вольскі.

[Ад лац. pomposus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стры, ‑аў; адз. няма.

Спец. Пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і пад.

[Гал. rooster — рашотка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ставы́, ‑оў; адз. няма.

Абл. Кросны (у 1 знач.). З бярозы вычасаў ставы ёй [ненагляднай] новыя, Набіліцы кляновыя зрабіў. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універса́ліі, ‑ій; адз. няма.

Тэрмін, які абазначае агульныя паняцці.

•••

Універсаліі лінгвістычныя — з’явы і ўласцівасці, характэрныя для ўсіх моў свету.

[Ад лац. universalis — усеагульны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фля́кі, ‑аў; адз. няма.

1. Кішкі, вантробы, трыбухі жывёлы.

2. Страва, прыгатаваная з кішак, рубца і пад. Тушаныя флякі.

[Польск. flaki ад ням. Fleck — кавалак чаго‑н.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаму́сь, прысл.

Разм. Тое, што і чамусьці ​1. [Сярго:] Народ абучаны, страляць умее, А поспехаў у вас чамусь няма. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Кажушма́н, кожушман ’вялікі шчупак’ (ТС). Адпаведнікаў няма, вузкарэгіянальнае ўтварэнне ад кажушак2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)