даталі́т

(ад гр. dateomai = дзялю + -літ)

мінерал класа сілікатаў, празрысты, бясколерны, часам зеленаваты або жаўтаваты, які з’яўляецца сыравінай для атрымання бору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каламі́н

(с.-лац. calamina, ад ар. kadmeia = цынкавая руда)

мінерал класа сілікатаў, бясколерны або шараватага, жоўтага і іншых колераў, руда цынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксенаты́м

(ад гр. ksenos = чужы + time = гонар)

мінерал класа фасфатаў жоўтага, чырвонага, карычневага колеру са шкляным бляскам; сыравіна для атрымання ітрыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

літа-, -літ

(гр. lithos = камень)

першая або другая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «камень», «горная парода», «мінерал», «геалагічная эпоха».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марты́т

(ад лац. Mars, -rtis = імя бога вайны ў старажытнарымскай міфалогіі; назва планеты Сонечнай сістэмы)

мінерал, разнавіднасць гематыту утвораны акісленнем магнетыту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мінераліза́цыя

(фр. minéralisation, ад с.-лац. minerale = мінерал)

1) ператварэнне арганічных рэчываў у мінералы;

2) насычэнне грунту або вады мінеральнымі солямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мірабілі́т

(ад лац. mirabilis = дзіўны, незвычайны)

мінерал класа сульфідаў, гідрат сернакіслага натрыю, белы або бясколерны, сыравіна для атрымання соды; глаўберава соль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нагіягі́т

(ад рум. Nagiag = назва мясцовасці ў Румыніі)

мінерал класа сульфідаў свінцова-шэрага колеру з металічным бляскам; сыравіна для атрымання золата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

о́нікс

(гр. onyks = ногаць)

мінерал класа сілікатаў, разнавіднасць агату, у якім чаргуюцца слаі чорнай і белай афарбоўкі; выкарыстоўваецца ў ювелірнай справе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірафілі́т

(ад піра- + гр. phyllon = ліст)

мінерал падкласа слаістых сілікатаў светла-зялёнага або ружовага колеру, які з’яўляецца сыравінай для вогнеўстойлівых вырабаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)