прасадзёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Машына для перапрацоўкі проса на крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-падбо́ршчык, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына, якая адначасова падбірае і прасуе сена, салому і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ўнічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да роўніцы (у 1 знач.). Роўнічны цэх. Роўнічная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйкаўкла́дчык, ‑а, м.

Пуцявая машына, прызначаная для ўкладкі або змены рэек і шпал чыгуначнага пуці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіласапагру́зчык, ‑а, м.

Машына для пагрузкі сіласу і сенажу ў транспартныя сродкі або ў кормараздатчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́бер, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для ачысткі газаў.

2. Барабанная машына для прамывання карысных выкапняў.

[Англ. scrubber.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

струга́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для апрацоўкі чаго‑н. струганнем. Стругальная машына. Стругальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Машына для ачысткі льнянога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утыліза́тар, ‑а, м.

1. Машына, прыстасаванне для перапрацоўкі якіх‑н. адходаў.

2. Работнік утылізацыйнай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цестамясі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына, якая замешвае цеста. Механічная цестамясілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)