анго́б

(фр. engobe)

тонкі слой гліны, які наносіцца на паверхню керамічнага вырабу перад абпальваннем, каб згладзіць няроўнасці і надаць вырабу пэўны колер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

асе́птыка

(ад а- + гр. septikos = гніласны)

сукупнасць прафілактычных метадаў і прыёмаў, накіраваных на стварэнне безмікробных умоў каб пазбегнуць заражэння ран (параўн. антысептыка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

асіндэто́н

(гр. asyndeton = бяззлучнікавасць)

стылістычны прыём, пры якім апускаюцца злучнікі паміж граматычна аднароднымі словамі і сказамі, каб надаць выказванню большую выразнасць, сцісласць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

башма́к

(рус. башмак, ад цюрк. bašmak)

асобы від тормаза ў выглядзе клінападобнай калодкі, якая падкладваецца пад колы вагонаў, каб спыніць іх рух.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лагары́фм

(лац. logarithmus, ад гр. logos = слова + arithmos = лік)

мат. паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

медальён

(фр. médaillon)

ювелірны выраб у форме авальнага ці круглага футлярчыка з ланцужком, каб насіць на шыі; служыць для захавання фотаздымка або якога-н. талісмана.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

самастрахо́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто праяўляе празмерную асцярожнасць у чым‑н., каб застрахаваць сваю асобу ад адказнасці за непажаданы вынік. [Гарлахвацкі:] Каб я быў такі самастрахоўшчык, як іншыя, дык мог бы прапанаваць вам [Чарнавусу] падаць заяву аб уходзе. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swerve

[swɜ:rv]

1.

v.i.

рэ́зка абміна́ць

The car swerved to avoid a dog — Аўтамашы́на рэ́зка зьвярну́ла, каб абміну́ць саба́ку

2.

n.

адхіле́ньне ўбо́к, абміна́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

брэцёр, ‑а, м.

Уст. Чалавек, які шукае поваду, каб змагацца на дуэлі; дуэлянт, забіяка.

[Фр. bretteur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забальзамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Апрацаваць бальзамам, каб засцерагчы ад гніення. Забальзаміраваць труп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)