тапаграфі́чная зды́мка Lándesaufnahme f -, -n, topográfische Áufnahme;
тапаграфі́чны ўмо́ўны знак Kártenzeichen n -s, -, topográfisches Zéichen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мяжа́
1. Дзёрнавая броўка, разора, дарожка, знак паміж зямельнымі ўчасткамі (БРС).
2. Участак лесу паміж населенымі пунктамі (Брэсц.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Capricorn[ˈkæprɪkɔ:n]n.
1.astron. Казяро́г (сузор’е);
the tropic of Capricorn тро́пік Казяро́га
2.astrol. Казяро́г (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ГЕ́РМА
(грэч. hermēs),
чатырохгранны слуп, завершаны скульпт. выявай галавы першапачаткова бога Гермеса (адсюль назва), потым стараж. багоў, з 5 ст. да н.э. і партрэтнымі выявамі дзярж. дзеячаў, філосафаў і інш. У ант. эпоху герма — пераважна межавы знак, паказальнік дарог, з 16 ст. — від дэкар. і садова-паркавай скульптуры.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУ́ЛАК
(Hulak) Яраслаў (н. 10.9.1920, г. Прахаціцы, Чэхія),
чэшскі перакладчык. Перакладае творы слав. л-р. На чэш. мову пераклаў раман І.Мележа «Мінскі напрамак», аповесці В.Быкава «Мёртвым не баліць», «Праклятая вышыня», «Абеліск», «Сотнікаў», «Дажыць да світання», «Круглянскі мост», «Знак бяды», «Кар’ер». Аўтар прадмоў і пасляслоўяў да перакладзеных ім кніг.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
заззя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.
Пачаць ззяць. //перан. Выявіць на твары радасць, задавальненне. Раптам Славік павярнуўся да мяне, і я аж здзівіўся, убачыўшы, як заззялі яго вочы.Даніленка.Крушынскі заззяў ад радасці і ківаў галавою ў знак згоды.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Разм. Паляўнічая стрэльба, якая зараджаецца гатовымі набоямі ў гільзах; пераломнае ружжо. Няхай стрэльба — не ламанка, Але стрэліць — зробіць знак... То не стрэльба, а каханка, Нават старасць ёй не брак.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нада..., прыстаўка (гл. над...).
Ужываецца замест «над».
1. Перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напрыклад: надалью, надап’ю.
2. Перад збегам двух зычных, у складзе якіх ёсць звычайна «р», «л», «м», «н», напрыклад: падабраць, нададраць, надагнуць, надаслаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ноты 1 (у 1, 3 знач.). Нотны сшытак. Нотны магазін.// Прызначаны для нот 1 (у 1 знач.). Нотная папера.// Які з’яўляецца нотай 1 (у 1 знач.). Нотны знак.
•••
Нотная азбукагл. азбука.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабры́на, ‑ы, ж.
Разм. Адно рабро (у 1, 2 знач.). [Шпулькевіч:] — На мяне напалі палякі, збілі, рабрыну зламалі, нават знак астаўся.Чорны.Упёршыся худымі і пругкімі .. нагамі ў рабрыну вялікай лодкі, «кароль вугроў» паволі і няспынна разгойдваўся ўперад-назад.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)