Verbum

папаблудзі́ць, ‑блуджу, ‑блудзіш, ‑блудзіць; зак.

Разм. Блудзіць доўга, неаднаразова. — А я і адзін, бачыце, да вас дабраўся. — То, мусіць жа, папаблудзіў? Сачанка.

пападзіві́цца, ‑дзіўлюся, ‑дзівішся, ‑дзівіцца; зак.

Разм. Дзівіцца доўга. І зноў колькі пападзівіліся Ганька з Вараю: навошта было столькі пакояў аднаму папу! Васілевіч.

папае́нчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Енчыць доўга, неаднаразова. [Куліна:] — Карову то я выратавала, а сама от папанасілася з .. рукою, от папаенчыла. Палтаран.

папазвіне́ць, ‑ніць; зак.

Разм. Звінець доўга, неаднаразова. [Паравік] і малоў, і малаціў, і крупы драў, і пілаваў. Колькі ён папазвінеў цыркулярнымі піламі!.. Ракітны.

по́зыў, ‑зыву, м.

Адчуванне якой‑н. фізіялагічнай патрэбы. Трэск мацнее. Пахне крывёю.. [Кірыла] доўга баіцца глянуць на стол. Першы позыў на рвоту. Шамякін.

раска́шляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пачаць моцна і доўга кашляць. Крыху счакаўшы, Піліп раскашляўся. Ды так рас кашляўся, што аж заходзіўся. Ермаловіч.

расчыры́кацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць доўга, бесперастанку чырыкаць. Кінуўся ў вочы [Юзіку] бясхвосты верабей — асмялеў лайдак, расчырыкаўся на слупе з невядомай радасці. Хадановіч.

рукамы́йнік, ‑а, м.

Падвесная пасудзіна, якая служыць для падачы вады пры ўмыванні; умывальнік. Валодзя доўга мыўся пад маленькім рукамыйнікам за домам. Васілеўская.

рэзанёрстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Доўга і нудна разважаць аб чым‑н. у павучальным тоне. [Мікульскі:] — Працаваць трэба лепей, а не рэзанёрстваваць... Марціновіч.

скачы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Абл. Блыха. [Шыманскі і Кулік] леглі на сена і бяздумна ляжалі, але доўга ляжаць не давялося, апанавала скачыхі. Гурскі.