well​2 [wel] v. падыма́цца (пра ваду);

Tears welled up in her eyes. Яе вочы напоўніліся слязамі.

well over [ˌwelˈəʊvə] phr. v. перапаўня́цца; лі́цца це́раз край

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саба́чы, -ая, -ае.

1. гл. сабака.

2. Вельмі цяжкі, нязносны, а таксама (пра мароз, холад) незвычайна моцны ў сваім праяўленні (разм.).

Сабачая доля.

С. холад.

3. перан. Адданы, паслужлівы, пакорны (разм.).

Сабачыя вочы.

Сабачая пакорнасць начальству.

4. Састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў.

Сабачая мята.

С. клешч.

◊

Ушыцца ў сабачую скуру (разм.) — страціць сумленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скасаву́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Разм. Павярнуць убок, скасіць (пра вочы). Абрам толькі скасавурыў вочы ў бок крамы, не паднімаючы галавы. Пястрак. Максім запусціў у яе шышкай, але варона толькі скасавурыла вока і не варухнулася. Хомчанка. Жарабок скасавурыў вока, страсянуў галавою ды свечкай — на заднія! Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Драпаючы, выдраць. Выдрапаць вочы.

2. Драпаючы, напісаць, намаляваць. Выдрапаць літару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тарашчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Тое, што і вытрашчыць. Міхась сагнуўся і ад здзіўлення вытарашчыў вочы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хвастаць, ‑хвашчу, ‑хвашчаш, ‑хвашча; зак., каго.

Разм. Набіць, пакараць розгамі, пугай, дзягай; адлупцаваць, адхвастаць. // Хвошчучы, выбіць. Выхвастаць вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запарушы́цца, ‑рушыцца; зак.

1. Стаць пашкоджаным чым‑н., трапіўшым упутр. Вочы запарушыліся мякінай.

2. Зацерушыцца. Запарушыўся двор ігліцсю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краве́цтва, ‑а, н.

Занятак краўца. — От і акуляры нашу па прычыне таго, што сапсаваў на кравецтве вочы. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Невыразна, неразборліва гаварыць. [Чарнавус:] Пыкаюць, мыкаюць, вочы ўбок адводзяць... Нічога не разбяру. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́счын, ‑у, м.

Тое, што і ростул. У росчыну дзвярэй паказаўся даўгаваты тонкі нос і чорныя вочы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)