Verbum

адцура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., каго-чаго.

Адрачыся, парваць сувязь, адносіны з кім-, чым-н.; перастаць прызнаваць за ісціну што-н. роднае, блізкае, сваё; пакінуць прызнаваць.

А. родных, блізкіх.

папераджа́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца папярэджаннем, служыць для перасцярогі ад чаго-н.

П. стрэл.

2. Вельмі ветлівы, прыязны, паслужлівы.

Папераджальныя адносіны.

|| наз. папераджа́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

пара...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які знаходзіцца побач, адхіляецца ад чаго-н., парушае што-н.; мае адносіны да па́ры², паравы, напр.: параметрычны, парапсіхалогія, парагенератар, параадводны, параразмеркавальнік.

прагрэ́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.

У матэматыцы: рад лікаў, што павялічваюцца або памяншаюцца, у якім рознасць або адносіны паміж суседнімі лікамі захоўваюць пастаянную велічыню.

Арыфметычная п.

Геаметрычная п.

пры́яцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Блізка знаёмы чалавек, з якім устанавіліся сяброўскія адносіны.

Даўні п.

|| ж. пры́яцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. пры́яцельскі, -ая, -ае.

пуска...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да пуску (гл. пусціць у 3 знач.), да прыводу ў дзеянне, у рабочы стан, напр.: пусканаладачны, пускарэгуліровачны, пускарэгулюючы.

скло́чны, -ая, -ае (неадабр.).

1. Схільны да склок, да склочніцтва.

С. чалавек.

2. Які мае адносіны да склокі, з’яўляецца склокай.

Склочная справа.

|| наз. скло́чнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

ста́віцца, ста́ўлюся, ста́вішся, ста́віцца; незак.

Праяўляць, выражаць свае адносіны да каго-, чаго-н.

Ён добра с. да разумных прапаноў.

Уважліва с. да патрэб людзей.

|| зак. паста́віцца, -та́ўлюся, -та́вішся, -та́віцца.

тава́рны, -ая, -ае.

1. гл. тавар.

2. Які мае адносіны да перавозкі тавараў.

Т. цягнік.

Таварная станцыя.

3. Які з’яўляецца таварам (звычайна аб прадуктах сельскай гаспадаркі; спец.).

Таварнае збожжа.

хрома... (а таксама храма...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае знач.:

1) які адносіцца да хрому, напр., хромаалюмініевы;

2) які мае адносіны да колеру, фарбы; каляровы, напр., хромалітаграфія.