сінхрафазатро́н, ‑а, м.

Спец. Адзін з відаў установак для паскарэння руху пратонаў.

[Ад грэч. synchronos — адначасовы і слова фазатрон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кі́дка ’колькасць чаго-небудзь, якую можна ўзяць за адзін раз і кінуць’ (ТСБМ, Сцяшк., Жд. 3). Гл. кідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Пачу́баць, почу́баць ’пашкодзіць, папсаваць’ (ТС). Да чуб (гл.); параўн. таксама чу́бацца ’чубіць адзін аднаго’, чубіць ’біць, тузаць’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кало́рыя, ‑і, ж.

Адзінка вымярэння колькасці цеплыні.

•••

Вялікая калорыя — колькасць цеплыні, патрэбная для павышэння тэмпературы аднаго кілаграма вады на адзін градус.

Малая калорыя — колькасць цеплыні, патрэбная для павышэння тэмпературы аднаго грама вады па адзін градус.

[Ад лац. calor — цеплыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастраля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.

Пастраляць адзін аднаго. Адзін зваў у паліцыю, другі — у партызаны, а Антосіха тупала па двары — каб не паехалі немцы ці партызаны, — то бегала ў хату — баялася, што пастраляюцца. Жук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцалава́цца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

Абняўшыся, моцна некалькі разоў пацалавацца адзін з другім. Яны абняліся і расцалаваліся, нібы трыццаць год не бачылі адзін аднаго. Паслядовіч. Вось зараз расцалуюся з сябрамі (Ужо наліты шклянкі развітання). Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

space​2 [speɪs] v. размяшча́ць; пакіда́ць праме́жкі, раздзяля́ць;

Space the desks two metres apart. Пастаў сталы на адлегласці два метры адзін ад аднаго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мано́зы

(ад гр. monos = адзін)

тое, што і монацукрыды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аднапа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Які мае на руцэ, назе, лапе адзін палец. Аднапальцыя жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анішто́, анічога, М ані аб чым; займ.

Разм. Зусім нішто, ні адзін прадмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)