ксено́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, адзін з інертных газаў, які прымяняецца ў электратэхніцы.

[Ад грэч. xenos — чужы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марфіні́зм, ‑у, м.

Нездаровая цяга да морфію як наркотыка; адзін з відаў наркаманіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

постпаке́т, ‑а, М ‑кеце, м.

Спец. Цюк з пісьмамі, адрасаванымі ў адзін пункт.

[Ням. Postpaket.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапластава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пракласці пластамі, накласці адзін пласт на другі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытарцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Прыкласці, прыклеіць пад адзін ўзровень (фанеру).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́каўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Адзін з відаў азартнай гульні ў карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трох’я́русны, ‑ая, ‑ае.

З трыма ярусамі, гарызантальна размешчанымі адзін над другім. Трох’ярусная пабудова..

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемазамяня́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць, магчымасць замяняць адзін аднаго, узаемная замена. Узаемазамяняльнасць у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pleasantry

[ˈplezəntri]

n, pl. -ries

1) прые́мная або́ дасьці́пная заўва́га

2) прые́мныя жа́рты pl., паджарто́ўваньне адзі́н з аднаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

здзяўбці́, -о́ў, -бе́ш, -бе́; здзяўбём, здзеўбяце́, здзяўбу́ць; здзёўб, здзяўбла́, -ло́; -бі́; здзяўба́ны і здзёўбаны; зак., што.

1. Дзеўбучы, з’есці.

Кураняты здзяўблі тварог.

2. Дзеўбучы, зрабіць ямкі; параніць у многіх месцах.

Пеўні здзяўблі адзін аднаго.

Пешняй здзяўблі тратуар.

|| незак. здзёўбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)