Verbum

пазайздро́сціць гл. зайздросціць.

пазайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што. Запоўніць сабою ўсё, многае або ўзяць у сваё карыстанне ўсё, многае.

Кнігі пазаймалі ўсе паліцы.

2. што. Захапіць якую-н. прастору, нейкую колькасць чаго-н.

Турысты пазаймалі ўсе летнія домікі.

3. каго. Ахапіўшы, пагнаць куды-н. усіх, многіх.

П. кароў у статак.

4. каго (што). Заняць каго-н. чым-н. некаторы час.

пазака́зваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Даць заказ на ўсё, многае.

П. дзецям касцюмы.

пазаканапа́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Заканапаціць усё, многае.

П. усе шчыліны.

пазака́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Закасаць усё, многае.

П. рукавы.

пазакасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Закасаваць усё, многае.

П. недарэчы напісанае.

пазакіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пазакі́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Ускінуць на што-н. або закінуць куды-н. усё, многае.

П. стары абутак на гарышча.

2. што. Кінуўшы, палажыўшы не на сваё месца, згубіць усё, многае (разм.).

П. інструменты.

3. што. Адкінуць, адвесці (частку цела, аддзенне і пад.) убок, уверх, уніз.

П. рукі назад.

4. што. Кідаючы, запоўніць ці прыкрыць усё, многае.

П. ямы зямлёй.

пазаклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пазакла́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Закласці, змясціць куды-н. усё, многае.

П. бялізну ў пральную машыну.

2. Адзначыць закладкамі патрэбныя старонкі ў кнізе.

3. Закласці чым-н. усю паверхню прадмета.

П. сталы кнігамі.

4. Закрыць, загарадзіць чым-н. усё, многае.

П. аконныя праёмы цэглай.

5. Зрабіць аснову, пачаць будаўніцтва чаго-н.

П. фундаменты дамоў.

пазакла́савы, -ая, -ае.

Які стаіць па-за грамадскімі класамі.

пазакла́сны, -ая, -ае.

Які праводзіцца не ў класе, не ў час класных заняткаў.

Пазакласнае чытанне.