Verbum

ацэ́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўстанаўлівае, вызначае цану, робіць ацэнку чаго-н.

|| ж. ацэ́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

зры́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., неадабр.).

Той, хто зрывае якую-н. работу, справу.

|| ж. зры́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

кля́ўзнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто займаецца кляўзамі.

|| ж. кля́ўзніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кля́ўзніцкі, -ая, -ае.

крыўдзі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто крыўдзіў, крыўдзіць каго-н.

|| ж. крыўдзі́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

та́машні, -яя, -яе (разм.).

Які знаходзіцца там, у тым месцы, у той мясцовасці, пра якую ідзе гаворка; не тутэйшы.

Тамашнія жыхары.

фунда́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто засноўвае што-н. ці дае фінансавыя сродкі на заснаванне.

|| прым. фунда́тарскі, -ая, -ае.

хірама́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца хірамантыяй.

|| ж. хірама́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

храпу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто храпе ў сне.

|| ж. храпу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х.

чалабі́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (гіст.) У Расіі 18 ст.: той, хто падае чалабітную.

|| ж. чалабі́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

экскава́таршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто працуе на экскаватары.

|| ж. экскава́таршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. экскава́таршчыцкі, -ая, -ае.