Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hale
I[heɪl]
adj.
мо́цны, здаро́вы
II[heɪl]
v.t.
1) цягну́ць сі́лай, валачы́; ту́заць
2) змуша́ць (ісьці́), заця́гваць куды́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
black eye
1) сіня́к пад во́кам, падбі́тае во́ка
2) informal
а) мо́цны ўда́р
б) га́ньба, зьнява́га f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vehement
[ˈvi:əmənt]
adj.
1) мо́цны, гара́чы, па́лкі
2) адда́ны, напо́рны
3) нястры́мны (плач)
4) шалёны; гвалто́ўны (ве́цер, дождж)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
adamant
[ˈædəmənt]1.
adj.
1) непахі́сны, нязло́мны, мо́цны
2) ве́льмі цьвярды́, непару́шны
2.
n.
ве́льмі цьвярдо́е це́ла, рэ́чыва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
addiction
[əˈdɪkʃən]
n.
1) моцны нахі́л, звы́чка f., ця́га да не́чага
2) наркама́нія, зале́жнасьць f. (ад наркотыку, ку́рыва)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разго́ністы, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з разгонам (у 2 знач.); які бывае пры разгоне (у 2 знач.). Разгоністая хада. Разгоністы галоп. □ Аўчарка разгоністымі скачкамі набліжалася, прыцяўшы да галавы вушы.Быкаў.//Моцны, хуткі. Разгоністы вецер. Разгоністая хваля.
2. Шырокі, з вялікім разгонам (у 3 знач.); размашысты. Асветленая безліччу ліхтароў, узнікла перад вагонамі разгоністая камяніца вакзала.Шынклер.[Павел] стаяў непадалёку, безуважна ўзіраўся ў разгоністае палатно шашы, у разлегласць палёў і сасновых пералескаў.Вышынскі.// Залівісты, працяглы (пра голас, брэх і пад.). За перагародкай нешта сіпела, патрэсквала, узрывалася шорганнем і піскам, а потым наплываў разгоністы моцны, але не вельмі выразны голас.М. Стральцоў.
3. З вялікімі прамежкамі паміж літарамі (пра почырк, друк).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАБУІ́Н,
жоўты павіян (Papio cynocephalus), вузканосая малпа сям. мартышкападобных. Пашыраны ў Цэнтр. і Усх. Афрыцы. Жыве ў стэпавых і гарыстых мясцовасцях.
Даўж. цела да 75 см, хваста 60 см. Афарбоўка поўсці жаўтаватая (адсюль другая назва). Склад цела моцны. Морда падоўжаная, галава падобная на сабачую. Валасяное покрыва шорсткае, доўгае. Вядзе наземны спосаб жыцця. Жыве вял. (да некалькіх сотняў) статкамі. Корм раслінны і жывёльны.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІТРЭ́Н
(ад лац. vitrum шкло),
састаўная частка вуглёў выкапнёвых, характэрная для гумалітаў. Паводле хім. уласцівасцей падобны на гумусавыя рэчывы тарфоў. Колер чорны, мае моцны бляск, ракавінны або згладжаны злом. Крохкі. Утвараецца пры змене лігнінава-цэлюлозных тканак раслін у выніку раскладання ва ўмовах абводненых тарфяных балот пры недахопе кіслароду. У вуглях утварае лінзы і слаі. Асн. носьбіт спякаючых уласцівасцей выкапнёвых вуглёў.