Verbum

памаракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., на каго, з кім, над кім-чым і без дап.

Разм. Маракаваць некаторы час. [Каленік:] — Нічога, суседзе. Памаракую з Фрэдам у нашай кузні. Зробім табе гэтую дэталь. Даніленка.

нераўнапра́ўе, ‑я, н.

Адсутнасць раўнапраўя; валоданне неаднолькавымі з кім‑н. правамі.

нізкапакло́нства, ‑а, н.

Рабскае пакланенне перад кім‑, чым‑н.; паводзіны нізкапаклонніка.

нача́льстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Кіраваць кім‑, чым‑н.; быць начальнікам.

аўлада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., кім-чым.

Тое, што і авалодаць.

адзінаве́рства, ‑а, н.

Вызнанне адной з кім‑н. веры; агульнасць рэлігіі.

аднамы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прытрымліваецца адных думак, поглядаў з кім‑н.

аднапляме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да аднаго з кім‑н. племя.

разнамы́сны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які ў думках неаднолькавы з кім‑н.

савінава́тасць, ‑і, ж.

Спец. Стан савінаватага; сумесная з кім‑н. вінаватасць.