пабраці́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ўступіў у пабрацімства з кім-н.

Гарады-пабрацімы (перан.: пародненыя гарады).

|| прым. пабраці́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)