размы́віна, ‑ы, ж.

Яма, паглыбленне, размытае вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́міна, -ы, мн. -ы, я́мін, ж. (разм.).

Тое, што і яма (у 1 і 3 знач.).

|| памянш. я́мінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свежавы́капаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што выкапаны. Свежавыкапаная яма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зумпф, ‑а, м.

Спец. Яма на дне шахты для сцёку вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бай, ‑баю, м.

Калдобіна, яма, якая ўтварылася на дарозе ад язды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́міна ж., разг. я́мина, я́ма; вы́боина, уха́б м., уха́бина

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памы́і, -яў.

Брудная вада з харчовымі адкідамі пасля мыцця пасуды і пад.

Балейка для памыяў.

Абліць памыямі каго-н. (таксама перан.: ачарніць, абняславіць).

|| прым. памы́йны, -ая, -ае.

Памыйная яма (памыйніца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дол, -у, м.

1. Ніз, зямля.

Апусціцца на д.

2. мн. -ы, -аў. Яма, адкрытая магіла для пахавання.

Капаць д.

|| прым. до́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Дольная частка муроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АДЭЛЬСБЕ́РГ

(Adelsberg),

карставая пячора ў Славеніі каля г. Постайна; гл. Пастойнска-Яма.

т. 1, с. 144

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

air pocket

паве́траная я́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)