ада́мов / ада́мова голова́ ада́мава галава́;

ада́мово я́блоко анат. ада́маў я́блык, кады́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

яблычак назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. яблык.

  2. Цэнтр мішэні (у 1 знач.) у выглядзе чорнага круга.

    • Папасці (пацэліць, трапіць) у самы я. (таксама пераноснае значэнне: дакладна, правільна ўгадаць, сказаць і пад.; размоўнае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Віноўка ’сорт яблык’ (Сцяшк.), рус. варон. вино́вка ’сорт вінных яравых яблык’. Утворана ад прыметніка віновы (параўн. польск. winowy ’вінны’) і суф. ‑к‑a. Гл. яшчэ вінёўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наперабіраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Перабіраючы, адабраць нейкую колькасць чаю‑н. Наперабіраць бульбы. Наперабіраць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bull’s-eye [ˈbʊlzˌaɪ] n. цэнтр, я́блык (мішэні);

score the bull’s-eye патра́піць у цэль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вінёўка ’гатунак позніх кісла-салодкіх груш’ (БРС, КТС, Мат. Гом.), укр. винню́ха ’гатунак віннакіслых яблык’, винни́чки ’тс’, рус. варон. виновна ’гатунак вінных яблык’, польск. winniczka, windyczka ’гатунак дрэва і фруктаў грушы, Pirus communis’, winnik ’гатунак яблык’, славен. vínica ’тс’. Утворана ад прыметніка *віновы. Да віно (гл.). Мяккае ‑н‑, відавочна, пад уплывам вішнёўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bone of contention

прычы́на сва́ркі, разла́ду; я́блык разла́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

надгрызці, ‑грызу, ‑грызеш, ‑грызе; ‑грызём, ‑грызяце; зак., што.

Адгрызці невялікую частку чаго‑н., адкусіць. Надгрызці булку. Надгрызці яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвердаскуры, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. З цвёрдай скурай. Цвердаскуры яблык. Цвердаскуры агурок.

2. перан. Неспагадлівы, нячулы (пра чалавека).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́блоко ср., в разн. знач. я́блык, -ка м.;

ада́мово я́блоко анат. ада́маў я́блык (кады́к);

глазно́е я́блоко анат. во́чны я́блык;

◊

я́блоко от я́блони недалеко́ па́дает погов. я́блычак ад я́блыні далёка не адко́чваецца; яка́я ма́тка, тако́е й дзіця́тка; яко́е дрэ́ва, такі́ клін, які ба́цька, такі́ сын;

я́блоко раздо́ра я́блык разла́ду;

я́блоку не́где упа́сть но́са не ўбіць; сцяна́ сцяно́ю; як завяза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)