sixpenny [ˈsɪkspəni] adj. ва́ртасцю ў шэсць пе́нсаў;

a sixpenny bit/piece шасціпянсо́вік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гекса́н

(ад гр. heks = шэсць)

насычаны вуглевадарод, які змяшчае ў малекуле шэсць атамаў вугляроду, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шасціты́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Ліч. парадк. да шэсць тысяч.

2. Які складаецца з шасці тысяч адзінак. Шасцітысячны атрад.

3. Разм. Коштам у шэсць тысяч рублёў. Шасцітысячны гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у шэсць гадоў. Апошняе шасцігоддзе.

2. Гадавіна якой‑н. падзеі, што была шэсць гадоў назад. Шасцігоддзе пераходу на новыя метады працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціба́льны, ‑ая, ‑ае.

Сілаю ў шэсць балаў. Шасцібальны шторм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціпавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вышынёй у шэсць паверхаў. Шасціпавярховы дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціцалёвы, ‑ая, ‑ае.

Памерам у шэсць цалей. Шасціцалёвыя цвікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sechs

f -, -en (лічба) шэсць, шасцёрка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ушасцяры́х, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае шэсць вуглоў, у форме шасцівугольніка. Шасцівугольная ратуша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)