шасціба́льны, ‑ая, ‑ае.

Сілаю ў шэсць балаў. Шасцібальны шторм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціпавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вышынёй у шэсць паверхаў. Шасціпавярховы дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціцалёвы, ‑ая, ‑ае.

Памерам у шэсць цалей. Шасціцалёвыя цвікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sechs

f -, -en (лічба) шэсць, шасцёрка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гекса́н

(ад гр. heks = шэсць)

насычаны вуглевадарод, які змяшчае ў малекуле шэсць атамаў вугляроду, бясколерная вадкасць; выкарыстоўваецца як растваральнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ушасцяры́х, прысл.

Колькасцю ў шэсць асоб (рознага полу) або істот (ніякага роду).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае шэсць вуглоў, у форме шасцівугольніка. Шасцівугольная ратуша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасціскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй будове мае шэсць складоў. Шасціскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыпла́нак ’дадатак да прысядзібнага ўчастка, які размешчаны воддаль’ (Ян.). Укр. плано́к ’участак зямлі ў шэсць дзесяцін’. Да план ’сядзіба, участак’. Параўн. рус. планировать ’межаваць зямлю па плану’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

times [taɪmz] prep. памно́жаны на;

Three times two is six. Тры на два раўняецца шэсць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)