affair

[əˈfer]

n.

1) спра́ва f.

He has many affairs to look after — Ён му́сіць займа́цца шмат які́мі спра́вамі

That’s my affair — Гэ́та мая́ спра́ва

2) падзе́я f.

a social affair — грама́дзкая падзе́я

3) су́вязь f.

a love affair — рама́н, любо́ўная су́вязь

4) Figur. шту́ка f.

a complicated affair — склада́ная, скамплікава́ная шту́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паста́ў I, -та́ва м. поста́в;

млын на два ~та́вы — ме́льница в два поста́ва

паста́ў II, -та́ва м. (свёрток холста) тру́бка ж., руло́н, шту́ка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проде́лка ж.

1. (действие) разг. праро́бліванне, -ння ср., прабіва́нне, -ння ср.; прасяка́нне, -ння ср.; см. проде́лывать​I;

2. (предосудительный поступок) махля́рства, -ва ср., хі́трыкі, -каў ед. нет, шту́ка, -кі ж., шту́чка, -кі ж.;

э́то его́ проде́лки гэ́та яго́ шту́чкі (махля́рства, хі́трыкі);

3. (шутливая выходка) вы́хадка, -кі ж., вы́брык, -ку м., шту́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гонт м., собир., стр. го́нта, -ты ж., го́нты, -аў мн.; (одна штука) го́нта, -ты ж., разг. го́нціна, -ны ж.;

дом, кры́тый гонтом дом, кры́ты го́нтамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

individual

[,ɪndɪˈvɪdʒuəl]

1.

n.

1) асо́ба f., індыві́дуум -а m.

2) асо́бны чалаве́к (асо́ба, індыві́дуум), асо́бная рэч (шту́ка)

2.

adj.

1) асо́бны; адасо́блены; своеасаблі́вы

2) адзіно́чны; паасо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sztuczka

sztucz|ka

ж.

1. штучка; штука; фокус;

tylko bez ~ek! — толькі без фокусаў!;

2. спрытнюга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тру́бка ж.

1. в разн. знач. тру́бка;

дыстанцы́йная т. — дистанцио́нная тру́бка;

тэлефо́нная т. — телефо́нная тру́бка;

тэлевізі́йная т. — телевизио́нная тру́бка;

2. (ткани) тру́бка; поста́в м.; (неначатый кусок — ещё) шту́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выбрык, выхадка, капрыз, штука; вымудры (мн., разм.); антраша, фартэль (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

caper

I [ˈkeɪpər]

1.

v.i.

гу́льліва падско́кваць, выдурня́цца

2.

n.

1) вясёлы падско́к

2) Figur. шту́ка f.; вы́брык -у m.

•

- cut a caper

II [ˈkeɪpər]

n.

1) ка́пэр -а m. (вадапла́ў)

2) капіта́н вадапла́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цаглі́на, ‑ы, ж.

1. Адна штука цэглы. Намясілі [людзі] кучу гліны І давай рабіць цагліны, З цэглы вежу будаваць. Крапіва. / у перан. ужыв. Максім Гарэцкі быў у ліку пісьменнікаў, якія закладвалі першыя цагліны ў падмурак беларускай прозы. «Маладосць».

2. які або чаго. Аб прадмеце, які мае форму чатырохвугольнага бруса. [Бацька] заўзята маўчыць і шпурляе наверх вялікія чорныя цагліны торфу, а я адношу іх і складаю адну пры адной. Брыль. У зале лёкаі скрэблі васковыя свечкі на дубовыя цагліны падлогі. Дзеці потым, танцуючы, разнясуць усё нагамі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)