Патра́та ’выдатак’ (ТСБМ, Яруш.). Укр., рус.потра́та ’тс’, польск.potrata ’страта, шкода’, чэш., славац.potrat ’выкідыш, аборт’. Паўночнаславянскае. Утворана ад po‑tratiti пры дапамозе суфікса Nomen acti ‑a. Да тра́ціць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Марна́цыя ’псаванне, шкода’ (астрав., Сцяшк. Сл.). Да марнава́ць (гл. ма́рна). Суфікс ‑цыя ў размоўнай мове і зах.-бел. гаворках ужываецца для ўтварэння абстрактных назоўнікаў (драг.сміхо́цыя, штуке́нцыя). Аналагічна польск.marnacja ’марнаванне, страта’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Éintrag
m -s, -träge
1) унясе́нне (у спіс)
2) стра́та, шко́да
~ tun* — прыно́сіць шко́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прашко́да ’перашкода’ (Нас., трак., Сл. ПЗБ), прашко́дзіць ’перашкодзіць’ (брасл., Сл. ПЗБ). З польск.przeszkoda, przeszkodzić ’тс’. На базе запазычанняў утвораны бел.прашко́джваць ’праліваць па неасцярожнасці’, прашкажа́ць ’перашкаджаць’, прашко́дны, прашко́длівы ’шкодны’ (Нас.), гл. шкода.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аблі́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1.Незак.да аблівацца (у 1, 2 знач.).
2.перан.Разм. Глядзець на каго‑, што‑н. з зайздрасцю, з жаданнем атрымаць. Аж шкода яму [Верамейчыку] робіцца самога сябе — гэтакае дабро людзі цягаюць, а яму глядзі ды толькі аблізвайся.Крапіва.
3.Зал.да аблізваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
depredation
[,deprəˈdeɪʃən]
n.
1) разбо́й -ю m., рабу́нак -ку m.
2) спусташэ́ньне n., шко́даf.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
невыго́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1.пераважнамн. (невыго́ды, ‑аў). Адсутнасць выгодаў. Невыгоды кватэры.
2.Разм. Нягода, непрыемнасць; цяжкае становішча. Невыгоды жыцця. □ Міша, у сваю чаргу, думаў, што горшае яшчэ наперадзе і што ў дадатак да ўсёй невыгоды насоўваецца ноч.Пестрак.Не так шкода, як невыгода.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
toll1[təʊl]n.
1. пла́та за прае́зд (па дарозе, мосце)
2.шко́да; стра́та;
death toll чалаве́чыя стра́ты
♦
take a heavy toll/take its toll (on smth.) прыно́сіць стра́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пору́хауст., обл.
1.(вред)шко́да, -ды ж.; (убыток) стра́та, -ты ж.;
2.(беда, неприятность) бяда́, -ды́ж., непрые́мнасць, -ці ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)