разьбя́р, ‑а, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе. Пры Аружэйнай палаце працавала і вялікая група беларускіх разьбяроў. «Звязда». Да крыжа была прыбіта фігурка Хрыста, зробленая з дрэва невядомым разьбяром. Колас.

2. Уст. Скульптар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stigmata

[,stɪgˈmɑ:tə]

n.

1) pl. of stigma

2) стыгма́ты (ра́ны як у Хрыста́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

B.C., BC

[,bi:ˈsɪ:]

(Before Christ)

да Хрыста́, да нараджэ́ньня Хрысто́вага, да на́шае э́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

па́зуха ж анат Höhle f -, -n;

◊ жыць як у Хрыста́ за па́зухай wie Gott in Fránkreich lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

п’е́та

(іт. pieta = міласэрнасць)

сцэна аплаквання Хрыста багародзіцай ў выяўленчым мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

a.C.

= ante Christum natum — лац. да нараджэння Хрыста; да нашай эры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ака́фіст, ‑а, М ‑сце, м.

У хрысціянскай набажэнскай літаратуры — асобны від малітоўна-хвалебных песень у гонар Хрыста, багародзіцы і святых. Чытаць акафіст. □ Айцец Варлам хвіліны чхнуць не мае, — Малебны, служыць дзень у дзень, Заказы на акафісты прымае. Корбан.

[Грэч. akathistos — літаральна такі, у час якога не сядзяць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

v. Chr.

= vor Christo [Christus] – да нараджэння Хрыста, да нашай эры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

э́ра, -ы, мн. э́ры, эр, ж.

1. Сістэма летазлічэння, якая вядзе свой пачатак ад пэўнага моманту.

Хрысціянская, або новая, наша, э. пачынаецца з даты нараджэння Ісуса Хрыста.

2. Вялікі гістарычны перыяд, які карэнным чынам адрозніваецца ад папярэдняга.

Э. касманаўтыкі.

3. Самы вялікі храналагічны падзел, значны этап у геалагічнай гісторыі Зямлі (спец.).

Палеазойская э.

Мезазойская э.

Кайназойская э.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анты́хрыст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Паводле вучэння хрысціянскай царквы галоўны праціўнік Хрыста. [Пятрусь:] — Залатыя рукі [у сына]! Ды што ж без галавы. Талстога знайшоў, антыхрыста. Адрокся ад царквы святое, ад бога, ад роду, ад бацькоў. Брыль.

2. Разм. Ужываецца як лаянкавае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)