Qui tangit picem, contaminabitur
Хто дакранаецца да смалы, пэцкаецца.
Кто касается смолы, марается.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Qui tangit picem, contaminabitur
Хто дакранаецца да смалы, пэцкаецца.
Кто касается смолы, марается.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
вы́калаць I
◊ (цёмна) хоць во́ка (во́чы) ~лі — (темно́)
вы́калаць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затыка́ць I
◊ хоць ву́шы (нос) ~ка́й —
затыка́ць II
1. начина́ть ткать;
2. покрыва́ть тка́ным узо́ром
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пла́кать
пла́кать по ком, по чём пла́каць па кім, па чым;
о чём ты пла́чешь? па чым (чаго́) ты пла́чаш?;
доса́дно,
◊
пла́кали де́нежки пла́калі гро́шыкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакаці́ць
1. покати́ть;
2. (быстро поехать) покати́ть;
3.
◊ хоць шаро́м пакаці́ —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паме́рці
◊ хоць памры́ —
п. з ро́гату — умере́ть со сме́ху;
п. няма́ ча́су — умере́ть не́когда;
на лю́дзях і п. не стра́шна —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Melius aliquid quam nihil
Лепш што-небудзь, чым нічога.
Лучше что-нибудь, чем ничего.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
крича́ть
1. крыча́ць;
2. (подзывать) гука́ць, клі́каць, зваць, падзыва́ць;
◊
крича́ть во всё го́рло крыча́ць на ўсё го́рла;
не свои́м го́лосом крича́ть крыча́ць не сваі́м го́ласам;
крича́ть дурны́м го́лосом (благи́м ма́том) крыча́ць не́мым го́ласам;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умере́ть
умере́ть сме́ртью геро́я паме́рці сме́рцю геро́я;
де́ло на́ших отцо́в не умрёт спра́ва на́шых бацько́ў не памрэ́;
◊
умере́ть со сме́ху паме́рці (зайсці́ся) са сме́ху (ад ро́гату);
умере́ть не́когда паме́рці няма́ ча́су.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́шаць
1. (придавать чему-л. висячее положение) ве́шать;
2. (лишать жизни) ве́шать; уда́вливать;
◊ в. галаву́ — ве́шать го́лову;
в. саба́к — (на каго) ве́шать соба́к (на кого);
в. нос — ве́шать нос;
хоць тапо́р ~шай —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)