поха́живать несов., разг.
1. (ходить не торопясь) пахаджа́ць, пахо́джваць, паха́джваць;
2. (приходить навещать) хадзі́ць, пахо́джваць; (часто) учашча́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
працэду́ра ж., в разн. знач. процеду́ра;
п. падпіса́ння дагаво́ру — процеду́ра подписа́ния догово́ра;
хадзі́ць на ~ры — ходи́ть на процеду́ры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ша́стаць несов.
1. (издавать шелест) шелесте́ть, шурша́ть;
2. разг. бы́стро ре́зать;
3. кромса́ть; рвать;
4. разг. ходи́ть, шныря́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Калоддзе ’калоды, бярвенне’ (БРС, ТСБМ, Нас., Шат.), калодздзя ’тс’ (Сл. паўн.-зах.), калодзье (ТС). Сюды ж зафіксаванае Насовічам колодзико ’невялікія абрубкі дрэва’ і, магчыма, наступная лексема ў Радчанкі, 240: «Тольки буду по снитку ходить, По снитку, по лебеду, По колодью, по выколодью». Слаўскі (2, 259) звяртае ўвагу на магчымасць рэканструкцыі праслав. koldbje на базе польск. kłodzie, чэш. мар. kládi, укр. колоддя, бел. фіксацыі (у Насовіча), славен. kládje. Да гэтых прыкладаў неабходна дадаць і рус. смал., арханг., анеж. і інш. колодье (ёсць і форма колодьё) ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́шлы 1 ’нізкі ў маральных адносінах, пазбаўлены духоўных інтарэсаў і запатрабаванняў’ (ТСБМ). З рус. по́шлый ’тс’ < по + ходить, шел (Праабражэнскі, 2, 119; Фасмер, 3, 349).
По́шлы 2 ’дужы, моцны’ (Крыўко, вусн. паведамл.; ушац., Пан.), параўн. таксама няпо́шлы ’малы, худы, кволы’ (Пан.), недапо́шлы ’кволы’, абнепашле́ць ’зрабіцца слабым, нядужым’, рус. дыял. по́шлый ’поўны, тоўсты чалавек’, ’сыты, тлусты (пра жывёлу)’, ’спелы, узмужнелы, у гадах’. Даль тлумачыць яшчэ як до́шлый, г. зн. той, хто дасягнуў фізічнай і духоўнай кандыцыі, што сведчыць пра зыходнае дайшо́ў, гл. ісці, хадзіць. Параўн. нядошлы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
не́зачем нареч. няма́ чаго́; (не надо) не трэ́ба; (нечего) не́чага;
не́зачем туда́ ходи́ть няма́ чаго́ (не трэ́ба, не́чага) туды́ хадзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Gyrat rependo prius infans quam gradiendo
Дзіця павінна поўзаць перш, чым пачне хадзіць.
Ребёнок должен ползать прежде, чем начнёт ходить.
бел. Не пастаяўшы на парозе, не сядзеш у кут.
рус. Всему своё время. Всякому овощу своё время. Не всё сразу. Всему свой черёд.
фр. Tout a son temps (Всему своё время).
англ. A child must first creep, then go (Ребёнок должен сначала научиться ползать, а потом ходить).
нем. Jedes Ding hat seine Zeit (Каждой вещи своё время).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
ко́зыр м., прям., перен. ко́зырь;
◊ хадзі́ць ~рам — ходи́ть ко́зырем;
к. бі́ты — ко́зырь би́тый;
усе́ ко́зыры ў рука́х — все ко́зыри в рука́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́та I ж. запла́та;
◊ ла́тамі трэ́сці — ходи́ть в лохмо́тьях;
л. на ла́це — запла́та на запла́те
ла́та II ж., стр. обреше́тина, подреше́тина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ні́тачка ж. ни́точка;
◊ хадзі́ць па ~чцы — ходи́ть по ни́точке;
бяда́ па бядзе́ як па ~чцы ідзе́ — посл. пришла́ беда́ — отворя́й ворота́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)