хава́нне ср.

1. пря́танье, укры́тие;

2. хране́ние;

3. хране́ние;

1-3 см. хава́ць I 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chować

незак.

1. хаваць;

chować głowę w piasek — хаваць галаву ў пясок;

2. трымаць (пра свойскую жывёлу);

chować owce na wełnę — гадаваць авечак на воўну;

3. выхоўваць; гадаваць;

chować dzieci — гадаваць дзяцей;

4. хаваць;

chować umarłego — хаваць памерлага

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inhume

[ɪnˈhju:m]

v.t.

хава́ць, аддава́ць зямлі́ (паме́рлага)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cover2 [ˈkʌvə] v.

1. накрыва́ць; засціла́ць, пакрыва́ць; аху́тваць; закрыва́ць

2. (up) скрыва́ць, хава́ць; уто́йваць (пачуцці);

cover up for smb. infml пакрыва́ць, выгаро́джваць каго́-н.;

cover up one’s nervousness хава́ць нерво́знасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кашпо́

(фр. cache-pot, ад cacher = хаваць + pot = гаршчок)

дэкаратыўная ваза, звычайна керамічная, у якую ставяць кветкавы гаршчок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Куяя́ ’хованкі’ (ТС) Да хаваць (гл.) з нерэгулярным не раходам х > к.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахо́віны ’пахаванне’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Калька з рус. похороны ’тс’ (хорони́ть = хава́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

whitewash2 [ˈwaɪtwɒʃ] v. бялі́ць;

whitewash smb. хава́ць чые́-н. недахо́пы; апра́ўдваць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ахо́ва (БРС, Яруш.), ’захаванне ўкрывальніцтва’ (Гарэц.), ахоўваць, ахоўнік, ахавайца ’ахоўнік’ (Яруш.). Ад хаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упря́тывать несов., разг.

1. хава́ць; запрато́рваць;

2. перен. запрато́рваць; (в тюрьму — ещё) заса́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)