мех​I м. фу́тра, -ра ср., собир. фу́тры, -раў;

на меху́ падбі́ты фу́трам;

шу́ба на меху́ фу́тра;

торго́вля мехом га́ндаль фу́трам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыншы́ла, ‑ы, ж.

1. Паўднёваамерыканскі грызун, падобны на вавёрку, які мае каштоўнае футра. // Футра гэтай жывёлы. Каўнер з шыншылы.

2. Парода трусоў з футрам серабрыста-блакітна-шэрага колеру, які сваёй афарбоўкай нагадвае футра такога грызуна.

[Ад ісп. cinchilla.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

badger​1 [ˈbædʒə] n.

1. zool. барсу́к

2. фу́тра барсука́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пясе́ц, пясца, м.

Драпежная млекакормячая жывёліна сямейства сабачых, якая мае каштоўнае футра. Блакітны пясец. // Футра гэтай жывёлы. Каўнер з пясца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тума́к, -а́ і -у́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. -а́. Помесь зайца-беляка з зайцам-русаком.

2. -у́. Фарбаванае футра зайца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыншы́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шыншылы, такі, як і ў шыншылы. Шыншылавае футра. // Зроблены з футра шыншылы. Шыншылавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

futro

н.

1. футра, шуба;

futro karakułowe — каракулевае футра;

2. футра; поўсць; шэрсць;

futro lisie — лісінае футра

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цыге́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Футра, вырабленае са шкуры авечкі цыгейскай пароды.

Каўнер з цыгейкі.

|| прым. цыге́йкавы, -ая, -ае.

Цыгейкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пыліць сов. вы́колотить, вы́бить;

в. фу́тра — вы́колотить (вы́бить) шу́бу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вавёркавы (из беличьего меха) бе́личий;

~вае фу́тра — бе́личья шу́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)