Bálltreiben

n -s спарт. вядзе́нне мяча́ (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Éckstoß

m -es, -stöße вуглавы́ ўдар (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Élfmeterpunkt

m -es, -e адзінаццаціметро́вая адзна́ка (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Links¦áußen

m -s, - ле́вы кра́йні напада́ючы (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пена́льці н спарт (футбол) Stráfstoß m -es, -stöße, Élfmeter m -s, -, Élfer m -s, - (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

футбольны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да футбола. Футбольны сезон. ▪ Па тэлевізары перадавалі футбольны матч. Васілёнак. // Прызначаны для гульні ў футбол. Футбольнае поле. Футбольны мяч. ▪ Далі нашы спартсмены заяўку на футбольную форму — калі ласка, купілі і форму, і ўсё, што трэба са спортінвентару. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́цы

(англ. boots)

чаравікі з шыпамі на падэшвах для гульні ў футбол (параўн. кеды).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

цэнтравы, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца цэнтрам (у 1 знач.). Цэнтравы пункт. // Які знаходзіцца ў цэнтры, у сярэдзіне. Цэнтравая лінія. Цэнтравыя адтуліны. Цэнтравы ігрок. // у знач. наз. цэнтравы, ‑ага, м. Адзін з ігракоў нападзення ў гульнях (у футбол, хакей і пад.).

2. Забяспечаны якім‑н. цэнтральным прыстасаваннем. Цэнтравы свердзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Míttelläufer

m -s, - цэнтра́льны (паў)абаро́нца, цэнтр абаро́ны (футбол, гандбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sélbsttor

n -(e)s, -e гол у свае́ варо́ты (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)