Verbum

анлайнавы слоўнік

hinéinziehen

vt уця́гваць (у розн. знач.)

vi (s) захо́дзіць, увахо́дзіць, заязджа́ць (унутр)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

suck

[sʌk]

v.i.

1) смакта́ць, ссаць

2) усмо́ктваць

3) уця́гваць, засмо́ктваць (пра вадзяны́ вір)

смакта́ньне, сса́ньне; усмо́ктваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

entangle

[ɪnˈtæŋgəl]

v.t.

1) блы́таць, зблы́тваць, заблы́тваць (ні́ткі)

2) лаві́ць у па́стку

3) ублы́тваць, уця́гваць, уме́шваць (у непрые́мную або́ небясьпе́чную спра́ву)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і ме́шаны; незак.

1. што і без дап. Размешваць, перамешваць што-н., пераварочваючы, боўтаючы чым-н.

М. кашу.

2. што з чым. Змешваць, злучаць што-н. з чым-н.

М. пясок з цэментам.

3. Замешваць корм для жывёлы.

4. перан., каго-што ў што. Уцягваць, умешваць, ублытваць у што-н. (разм.).

Не мяшай мяне ў гэту справу.

5. што і без дап. Пераворваць глебу (разм.).

|| зак. памяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і -ме́шаны (да 1 знач.) і змяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і зме́шаны (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трапа́ць, траплю́, трэ́плеш, трэ́пле; трапі́; трапа́ны; незак.

1. што. Ачышчаць валакно, выбіваючы кастрыцу спецыяльнай прыладай.

Т. лён.

2. каго. Ласкава пагладжваць, пастукваць рукой, пальцамі.

Т. па плячах.

3. што. Тузаць, гайдаць (пра вецер).

Вецер трапаў хустачку на галаве.

4. каго-што. Біць, калаціць, уцягваць у баявыя сутычкі.

Т. варожыя войскі.

5. Ісці вялікую адлегласць (разм.).

Трапаў пяць кіламетраў пехатой.

◊

Трапаць нервы (разм., неадабр.) — хвалявацца; моцна нерваваць каго-н.

|| зак. патрапа́ць, -раплю́, -рэ́плеш, -рэ́пле; -рапі́; -рапа́ны (да 1, 2 і 4 знач.) і растрапа́ць, -раплю́, -рэ́плеш, -рэ́пле; -рапі́; -рапа́ны (да 3 знач.).

|| наз. трапа́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вярэ́нька ’торбачка на хлеб, сплеценая з бяросты’ (Некр., Шат.); ’берасцяная кашолка’ (Працы, 6), лун. вэрэ́нька ’кошык для ягад’ (Шатал.), укр. вере́ня ’раднінка’, бук. вере́нь, вере́ня ’дзяруга’, рус. вере́нька ’плецены кошык’, уладз., кастр. ’венцер’. Звязана з літ. vérti ’нанізваць, уцягваць нітку’, лат. vērt ’нанізваць’, грэч. ἀείρω ’звязваю’, алб. vjer ’вешаю’ і інш., а таксама з вярэні (гл.). Сюды ж вярэ́ня ’кошык’ (Шн., 3); ’торбачка’ (мін., Жыв. сл.); ’някемлівы, мешкаваты чалавек, няўдалы’ (Янк. I, докш., Янк. Мат.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сморг ‘летні час, гарачая пара’ (Нас.), ‘пільная праца’ (Бяльк.), сморк ‘гарачая летняя пара’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, да смо́ргаць, смарга́ць ‘тузаць, торгаць, шморгаць’, адсюль ‘тое, што непакоіць, прымушае спяшацца’. Параўн. таксама ст.-бел. сморкъ (сморщъ) ‘хмара, смерч’ (Ст.-бел. лексікон), якое збліжаецца з морак ‘змрок’ і далей з марока ‘клопаты, цяжар; нешта заблытанае’ (гл.), чэш. smršt ‘віхор’ і ўсх.-слав. сморч ‘дождж, віхура’. Апошняе Брукнер (503) параўноўвае з рус.-ц.-слав. смркати ‘уцягваць, усмоктваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

retract

[rɪˈtrækt]

v.t.

1) уця́гваць, адця́гваць

The cat retracts its claws — Кот уця́гвае свае́ кіпцюры́

2) браць наза́д (сло́ва, абяца́ньне), адмаўля́цца, адрака́цца, адступа́цца ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

imbibe

[ɪmˈbaɪb]

v.t.

1) піць, выпіва́ць; паглына́ць (такса́ма вачы́ма або́ вушы́ма)

2) уця́гваць, убіра́ць (ваду́, во́гкасьць)

3) успрыма́ць

v.i.

1) піць

2) убіра́ць во́гкасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

verwíckeln

1) заблы́тваць

2) заме́шваць, уця́гваць (у што-н.)

3) ублы́тваць, уме́шваць (каго-н. у якую-н. прыгоду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)