испестря́ть несов.

1. пярэ́сціць, страка́ціць, рабі́ць рабы́м;

2. (покрывать, усеивать множеством чего-л.) усыпа́ць, ушпі́льваць (чым);

3. (изукрашивать) упрыго́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насы́пать сов.

1. насы́паць, мног. панасыпа́ць; (всыпать) усы́паць;

2. (соорудить, возвести) насы́паць;

◊

насы́пать со́ли на хвост (кому) насы́паць со́лі на хвост (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áufbrummen

1.

vi забурча́ць; зараўці́

2.

vt разм.

j-m eins ~ — усы́паць каму́-н.

j-m éine Gefängnisstrafe ~ — засадзі́ць каго́-н. у турму́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пабі́ць, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -бі́; -бі́ты; зак.

1. гл. біць.

2. каго (што). Забіць у якой-н. колькасці, перабіць.

Ён сотні ворагаў пабіў.

3. каго (што). Перамагчы ў спаборніцтве, гульні, спрэчцы.

У штурханні ядра ён пабіў усіх.

4. што. Пашкодзіць (пасевы і інш.).

Град пабіў жыта.

5. што. Разбіўшы, знішчыць, паламаць што-н. адно або ўсё, многае.

П. талерку.

П. пасуду.

6. што. Сапсаваць, пашкодзіць (пра воспу, моль і пад.).

Моль пабіла паліто.

Воспа пабіла твар.

7. што. Узнікнуць; усыпаць або пакрыцца чым-н.

Бровы пабіла сівізна.

8. што. У картачнай гульні: пакрыць карту партнёра старшай картай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усы́пацца сов.

1. всы́паться;

2. (покрыться сплошь чем-л.) усы́паться

усыпа́цца несов.

1. всыпа́ться;

2. (покрываться сплошь чем-л.) усыпа́ться;

3. страд. всыпа́ться; усыпа́ться; см. усыпа́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вкати́ть сов.

1. укаці́ць; (наверх) ускаці́ць;

2. (въехать) разг. укаці́ць;

3. (об ударе и т. п.) разг. закаці́ць; усы́паць; уляпі́ць;

4. (отметку, выговор) прост. укаці́ць, уляпі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рац, -рцу м. пе́рец;

чырво́ны п. — кра́сный пе́рец;

◊ усы́паць (даць) пе́рцу — (каму) дать пе́рцу (кому);

у го́ры жыць ды з пе́рцам е́сці — погов. в го́ре жить и с пе́рцем есть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увалі́ць

1. hinéinwerfen* vt, hinéinschleppen vt;

2. (усыпаць, укласці ў вялікай колькасці) verschléudern vt, vertún* vt;

3. (увайсці натоўпам) heréinplatzen vi (s);

4. разм. (даць прачуханку каму-н.) j-m den Kopf wáschen*; verdréschen* vt (адлупцаваць каго-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

осыпа́ть несов.

1. (покрывать сыпучим веществом) абсыпа́ць;

2. (густо усеивать) усыпа́ць;

3. (обваливать) асыпа́ць;

4. (отряхивать) асыпа́ць;

5. перен. асыпа́ць;

осыпа́ть похвала́ми асыпа́ць пахвала́мі, хвалі́ць;

осыпа́ть бра́нью ла́яць; см. осы́пать​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уяві́цца, уявіцца; зак., каму.

Узнікнуць, з’явіцца ва ўяўленні. Дзеці засмяяліся. Ім уявілася, як конь будзе есці траву ў цуглях. Васілевіч. Яму [студэнту Івану] уявілася, як праз год ці два яго прыбор, удасканалены ім самім або кім-небудзь іншым, будзе ўжо ў заводскім цэху. Шахавец. Гарачуну на нейкі міг уявілася, што паравоз адарваўся ад рэек і павіс у паветры... Васілёнак. // і безас. Здацца, паказацца. Не спаў [Якаў], здаецца, а ўявілася, нібы стаіць ён з мяшком пад пахай каля панскага свірна, чакае, можа пані ўбачыць з пакояў ды пашле пакаёўку загадаць усыпаць яму, беднаму чалавеку, пуд-другі мукі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)