preface

[ˈprefəs]

1.

n.

прадмо́ва f., усту́п -у m.; усту́пнае сло́ва

2.

v.

1) дава́ць прадмо́ву, пачына́ць прадмо́вай (кні́гу)

2) быць усту́пам да чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вступле́ние ср.

1. (действие) уступа́нне, -ння ср.; увахо́джанне, -ння ср.; ступа́нне, -ння ср.; пачына́нне, -ння ср.; см. вступа́ть;

2. (введение) усту́п, -пу м.; (предисловие) прадмо́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэа́мбула

(фр. préambule, ад лац. praeàmbulus = які наперадзе)

1) уступная растлумачальная частка якога-н. міжнароднага дакумента (напр. п. дагавора);

2) перан. уступ да размовы (напр. жартаўлівая п.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прэлю́дыя

(н.-лац. praeludium)

1) уступная частка да музычнага твора або самастойны музычны твор без строгай формы для фартэпіяна; 2) перан. уступ да чаго-н. (напр. п. сваркі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

запе́ў, ‑певу, м.

1. Пачатак харавой песні або куплета, які выконваецца запявалам. — Глыбокае мора, шырокае мора, — Старая запеў павяла, — Ды толькі глыбейшым было маё гора, Шырэйшаю скруха была. Бялевіч.

2. Пачатак быліны, звычайна не звязаны з яго зместам; зачын. // перан. Пачатак чаго‑н., уступ да чаго‑н. Публіцыстыка Ф. Багушэвіча была толькі запевам да той палымянай і шчырай песні, што велічна прагучала ў «Дудцы беларускай» і «Смыку беларускім». С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́ша, ‑ы, ж.

Паглыбленне ў сцяне для змяшчэння там чаго‑н. У нішы на ўвесь рост, у батфортах, з крыжамі і рэгаліямі на грудзях, з аголенай шпагай у руцэ стаяла.. скульптура Суворава. Алешка. Пад нізкай столлю ў нішах сцен туляцца маленькія крамкі і майстэрні. В. Вольскі. // Паглыбленне, уступ, праём у чым‑н. Я схаваўся ад узрыву ў нішы замураваных дзвярэй. Шамякін. Туманіліся пылам і потам агромністыя нішы вокан. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэа́мбула

(фр. préambule, ад лац. preambulus = які наперадзе)

1) прадмова, уступная частка якога-н. міжнароднага дакумента;

2) перан. пераход да якой-н. размовы, уступ да бяседы (напр. жартаўлівая п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прэлю́дыя

(н.-лац. praeludium, ад лац. prae = перад + ludus = ігра)

1) уступная частка музычнага твора, а таксама невялікі музычны твор без строгай формы для фартэпіяна;

2) перан. уступ да чаго-н. (напр. п. сваркі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wprowadzenie

н.

1. увядзенне;

2. укараненне; ажыццяўленне;

3. уводзіны; уступ; прадмова;

wprowadzenie do językoznawstwa — уводзіны ў мовазнаўства;

krótkie wprowadzenie — кароткі ўступ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

opening

[ˈoʊpənɪŋ]

n.

1) адту́ліна, дзі́рка f.; про́рва, зе́ўра f. (я́мы)

2) пе́ршая ча́стка; пача́так -ку m., усту́п -у m.

3) афіцы́йнае адкрыцьцё (канфэрэ́нцыі)

4) вака́нсія f. (на пра́цы)

5) зру́чная, кары́сная наго́да або́ магчы́масьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)