псіхафармакало́гія, ‑і, ж.

Раздзел фармакалогіі, які вывучае ўплыў лекавых прэпаратаў на псіхіку чалавека і прымяненне ў псіхіятрыі рэчываў, што робяць уплыў на цэнтральную нервовую сістэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Autorität

f -, -en аўтарытэ́т; уплыў

~ geneßen* — карыста́цца аўтарытэ́там

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

inwirkung

f -, -en уплыў, уздзе́янне

chmische ~ — хімі́чная рэа́кцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

influence

[ˈɪnfluəns]

1.

n.

1) уплы́ў -ву m., узьдзе́яньне n.

2) чалаве́к з уплы́вам

3) Electr. інду́кцыя f.

2.

v.t.

уплыва́ць, узьдзе́йнічаць, рабі́ць уплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

say1 [seɪ] n.

1. выка́званне, ду́мка; сло́ва;

have one’s say выка́зваць ду́мку

2. аўтарытэ́т, уплы́ў

have a say in the matter мець уплы́ў у не́йкай спра́ве;

I have no say in this matter. Я не вырашаю гэтае пытанне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pressurize, BrE -ise [ˈpreʃəraɪz] v.

1. BrE (into) ака́зваць на́ціск, уплы́ў; прымуша́ць

2. tech. герметызава́ць; падтры́мліваць павы́шаны ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

exert [ɪgˈzɜ:t] v.

1. ужыва́ць (сілу, уменне);

exert influence/pressure ужыва́ць уплы́ў/ціск

2. : exert oneself прыклада́ць намага́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

oddziaływanie

н. уплыў, уздзеянне;

oddziaływanie wzajemne — узаемны ўплыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., на каго-што і без дап.

Аказаць нейкае дзеянне, уздзеянне, уплыў. Лякарства падзейнічала добра. □ Гэта кароткая прамова дырэктара неяк асабліва падзейнічала на Любу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́янне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. веяць (у 1, 2 знач.).

2. Прыкмета наступлення чаго‑н. Халоднае веянне зімы. // перан. Уплыў, уздзеянне новых думак, ідэй і пад. Новае веянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)