псіхафармакало́гія, ‑і,
Раздзел фармакалогіі, які вывучае ўплыў лекавых прэпаратаў на псіхіку чалавека і прымяненне ў псіхіятрыі рэчываў, што робяць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псіхафармакало́гія, ‑і,
Раздзел фармакалогіі, які вывучае ўплыў лекавых прэпаратаў на псіхіку чалавека і прымяненне ў псіхіятрыі рэчываў, што робяць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Autorität
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Éinwirkung
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
influence
1)
2) чалаве́к з уплы́вам
3)
уплыва́ць, узьдзе́йнічаць, рабі́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
say1
1. выка́званне, ду́мка; сло́ва;
have one’s say выка́зваць ду́мку
2. аўтарытэ́т,
♦
have a say in the matter мець
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
pressurize,
1.
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
exert
1. ужыва́ць (сілу, уменне);
exert influence/pressure ужыва́ць
2. : exert oneself прыклада́ць намага́нні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
oddziaływanie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Аказаць нейкае дзеянне, уздзеянне,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́янне, ‑я,
1.
2. Прыкмета наступлення чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)